ΕΝΝΙΑ ΔΕΚΑΕΤΙΕΣ ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΙ ΘΥΣΙΑ, ΤΟ ΚΑΠΑ-ΚΑΠΑ-ΕΨΙΛΟΝ ΣΤΗΝ ΠΡΩΤΟΠΟΡΙΑ!!!

«95 χρόνια αγώνες και θυσίες του ΚΚΕ: Διδασκόμαστε και συνεχίζουμε για το λαό, με στόχο το σοσιαλισμό.

Σήμερα, το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας συμπλήρωσε 95 χρόνια από την πρώτη ημέρα του ιδρυτικού Συνεδρίου του, που πραγματοποιήθηκε από τις 17 έως τις 23 Νοέμβρη του 1918 (4-10 Νοέμβρη με το παλιό ημερολόγιο), με την ονομασία Σοσιαλιστικό Εργατικό Κόμμα Ελλάδας (ΣΕΚΕ).

Με τη σημερινή γενέθλια ημέρα του, το ΚΚΕ μπαίνει σε μια συμβολική πενταετία, αυτή που οδηγεί στην επέτειο-σταθμό των 100 χρόνων του, το 2018.

Το ΚΚΕ έχει επίγνωση του μεγάλου βάρους ευθύνης που έχει απέναντι στην εργατική τάξη, στο λαό που υποφέρει: 

Με την αναγέννηση του εργατικού κινήματος και την ενίσχυση της Λαϊκής Συμμαχίας να ανταποκριθεί 

και στο καθήκον υπεράσπισης και διεκδίκησης εργατικών, λαϊκών δικαιωμάτων, των αναγκών των νέων ανθρώπων, 

και στο καθήκον της πάλης για την ανατροπή του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος, για την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής κοινωνίας.

Η ανατροπή της σοσιαλιστικής οικοδόμησης, η αντεπαναστατική καπιταλιστική παλινόρθωση στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες

δε σημαίνει το τέλος της ταξικής πάλης, των κοινωνικών εξεγέρσεων και επαναστάσεων.

Η προσωρινή ήττα προσφέρει πείρα, τα λάθη που έγιναν δε συμψηφίζονται με την εγκληματική ταξική φύση του καπιταλισμού στο ιμπεριαλιστικό του στάδιο.

Ο σοσιαλισμός έκανε ένα μεγάλο βήμα πίσω,

ο καπιταλισμός όμως δεν έχει κανένα μέλλον.

Ο 21ος αιώνας θα είναι αιώνας νέων επαναστάσεων, της ανίκητης πορείας του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.

Η ΚΕ διακηρύσσει ως στόχο της πενταετίας

τη διάδοση του Προγράμματος του ΚΚΕ για το σοσιαλισμό,

την αποκάλυψη της σήψης

και της σύγχρονης βαρβαρότητας

του καπιταλισμού στην εργατική τάξη

και τις λαϊκές δυνάμεις,

ιδιαίτερα στους νέους και τις νέες.

Διακηρύσσει ως ιδιαίτερο στόχο

το ιδεολογικό - πολιτικό και οργανωτικό ατσάλωμα του ΚΚΕ

καθώς και της Νεολαίας του, της ΚΝΕ-

ως κόμματος της επαναστατικής ανατροπής.

Μέσα στην πενταετία και πριν την επέτειο-σταθμό των 100 χρόνων

θα πραγματοποιηθεί το 20ό Συνέδριο του Κόμματος

και το 11ο Συνέδριο της ΚΝΕ.

Η ΚΕ, στο πνεύμα και της Πολιτικής Απόφασης του 19ου Συνεδρίου,

επιδιώκει να φτάσει στο 20ό Συνέδριο του Κόμματος

έχοντας πραγματοποιήσει τομή στην κομματική οικοδόμηση,

με εμφανή πρόοδο στους στόχους:

·         Κόμμα θεμελιωμένο στις παραγωγικές ηλικίες,

· πρώτ' απ' όλα των εργατών και εργατριών των βιομηχανιών,

·  των χώρων συγκέντρωσης μισθωτών εργαζομένων,

·  των νέων -εργαζόμενων και μη- από τις εργατικές και λαϊκές οικογένειες, χωρίς φυλετική ή άλλη διάκριση.

·  Κόμμα που με τους κομμουνιστές επαναστάτες αυτοαπασχολούμενους συνδέεται με τα πιο πρωτοπόρα αγωνιζόμενα τμήματα 

   των βιοπαλαιστών αγροτών 

   και αυτοαπασχολούμενων στις πόλεις.

·         Κόμμα ικανό,

·  με τη δύναμη των κομμουνιστικών ιδεών και τη δυναμική της ταξικής πάλης για το σοσιαλισμό,

   να εμπνεύσει τους νέους επιστήμονες και καλλιτέχνες,

·  ιδιαίτερα τους μισθωτούς,

·  αυτούς που νοιάζονται για τις εργατικές και λαϊκές ανάγκες,

·  όσους και όσες αντιστέκονται στον ατομισμό και τη σήψη 

   του καπιταλισμού,

·  έχουν ανοιχτό το βλέμμα, τη σκέψη και τη θέλησή τους στη δυνατότητα ενός πιο ανθρώπινου, ανώτερου τρόπου οργάνωσης της κοινωνικής παραγωγής, όλων των πτυχών της κοινωνίας.

·         Κόμμα ικανό να καθοδηγήσει την ΚΝΕ,

· για να περάσει σε φάση σημαντικής ανάπτυξης των δυνάμεών της.

·         Να αναπτύξει τις δυνάμεις της στους μαθητές και τις μαθήτριες των εργατικών - λαϊκών οικογενειών,

·  στους μαθητές - σπουδαστές της επαγγελματικής - τεχνικής εκπαίδευσης, στους φοιτητές εργατικής - λαϊκής καταγωγής.

·         Να αναπτύξει την κομμουνιστική διαπαιδαγωγητική ικανότητά της,

·         τη δυνατότητά της να διαμορφώνει νέους κομμουνιστές και κομμουνίστριες,

·  ικανά μέλη και στελέχη του ΚΚΕ,

· μαχητές και μαχήτριες της σκληρής ταξικής πάλης σε διάφορες συνθήκες.

Το ΚΚΕ, στηριζόμενο στη στέρεη ιδεολογική και σύγχρονη προγραμματική βάση του,

θα ενισχύσει την ικανότητα και την αντοχή του απέναντι σε κάθε είδους δυσκολίες

του εγχώριου,

του ευρωπαϊκού

και του διεθνούς συσχετισμού δυνάμεων

στην πάλη για το σοσιαλισμό - κομμουνισμό,

απέναντι σε κάθε είδους πιέσεις.

Η αντοχή και ικανότητα του ΚΚΕ

να γίνει ΚΟΜΜΑ ΠΑΝΤΟΣ ΚΑΙΡΟΥ

είναι προϋπόθεση για να αναδειχθούν όλες οι αρετές της εργατικής τάξης

ως τάξης απελευθερώτριας από την εκμετάλλευση, την κρίση και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο,

μαζί με τους συμμάχους της.

Βαδίζοντας προς τα 100 χρόνια του, το ΚΚΕ

να αποδειχτεί κόμμα ικανό να αναπτύσσει τη δράση του

και σε συνθήκες σύνθετων πολιτικών αλλαγών,

που δεν αποτυπώνουν πάντοτε την πολιτική ωρίμανση σημαντικού μέρους της εργατικής τάξης,

δεν αντανακλούν την ανάπτυξη του εργατικού κινήματος χειραφετημένου από την αστική και μικροαστική επίδραση,

αλλαγών όπως η άνοδος του φασισμού,

ενδεχόμενη νέα σοσιαλδημοκρατική - οπορτουνιστική διακυβέρνηση.

Να ενισχυθεί η ικανότητα του Κόμματος σε όλα τα επίπεδα,

σε κάθε χώρο και κλάδο εργασίας,

σε κάθε πόλη και χωριό ώστε:

Να πρωτοστατεί στην ανάπτυξη αγώνων διεκδίκησης

χωρίς να αποσπά αυτή τη δράση από τη ζύμωση και πάλη

για την ιστορική αποστολή της εργατικής τάξης,

την κατάργηση των εκμεταλλευτικών κοινωνικών σχέσεων,

το περιεχόμενο των σοσιαλιστικών - κομμουνιστικών σχέσεων.

Να συνδέει κάθε οικονομικό και πολιτικό αγώνα

και κάτω από οποιονδήποτε συσχετισμό

με το κύριο πολιτικό καθήκον

την πάλη για την επαναστατική εργατική εξουσία.

Να αποκρούει την αντικομμουνιστική επίθεση

και να επαγρυπνεί.

Το ΚΚΕ βαδίζει προς τη συμπλήρωση 100 χρόνων ζωής, αγώνων και θυσιών,

παραμένοντας "το πιο νέο" κόμμα.

Πρεσβεύει το νέο,

το αναγκαίο,

το μοναδικά προοδευτικό μέλλον για την ανθρωπότητα:

Την απαλλαγή της εργατικής τάξης από την εκμετάλλευση,

τη θεμελίωση των νέων κοινωνικών σχέσεων,

της κοινωνικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής,

του κεντρικού σχεδιασμού,

της ενεργού συμμετοχής των εργαζομένων

στην οργάνωση - διεύθυνση της κοινωνικής παραγωγής και των κοινωνικών υπηρεσιών,

δηλαδή πρεσβεύει το σοσιαλισμό - κομμουνισμό.

Το πρώτο εγχείρημα της οικοδόμησης του σοσιαλισμού,

κατώτερης βαθμίδας του κομμουνισμού,

κατά τον 20ό αιώνα,

επιβεβαιώνει την αναγκαιότητά του.

Αποτέλεσε άλμα της κοινωνικής προόδου,

παρόλο που δεν απέκτησε την εσωτερική και εξωτερική δύναμη να νικήσει τελεσίδικα τον καπιταλισμό.

Το ΚΚΕ έχει δεχτεί αστικά και οπορτουνιστικά πυρά,

γιατί κατά τη διάρκεια της σοσιαλιστικής οικοδόμησης στην ΕΣΣΔ,

αλλά και μετά την αντεπαναστατική ανατροπή της

που ολοκληρώθηκε το 1991,

υπερασπίστηκε την ουσία της:

Το γεγονός ότι αποτέλεσε το πρώτο εγχείρημα κατάργησης της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας,

της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο,

σκληρής πάλης για την κατάργηση κάθε μορφής ατομικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής,

που αποτελεί φυτώριο της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας.

Εγχείρημα αδυσώπητης αντιπαράθεσης

με τον ακόμα κυρίαρχο σε παγκόσμιο επίπεδο καπιταλιστικό τρόπο παραγωγής,

κυριαρχία που ήταν σε ισχύ και μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο,

παρά τις απώλειες που είχε.

Για την ταξική προσήλωσή του στην ιστορική αναγκαιότητα του σοσιαλισμού - κομμουνισμού,

το ΚΚΕ δέχτηκε ακόμα και την πιο χυδαία ιδεολογική επίθεση

-με γκαιμπελίστικους χαρακτηρισμούς

όπως "κόμμα προδοτικό και ξενοκίνητο"-

αλλά και διώξεις και εκτελέσεις στελεχών του,

με τη συκοφαντία για εμπλοκή σε "κατασκοπεία" υπέρ ξένων δυνάμεων.

Αστοί και οπορτουνιστές

υποστηρίζουν ότι το ΚΚΕ δεχόταν άκριτα όλες τις πολιτικές επιλογές -εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής-

του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης (ΚΚΣΕ)

ή άλλων Κομμουνιστικών Κομμάτων εξουσίας

στον 20ό ή και στον 21ο αιώνα.

Ιδιαίτερα οι οπορτουνιστές

συστηματικά παρουσιάζονται σαν να αγνοούν τα μαρξιστικά - λενινιστικά θεωρητικά και ταξικά κριτήρια,

με τα οποία το ΚΚΕ μελέτησε και μελετά

την Ιστορία της σοσιαλιστικής οικοδόμησης,

των επαναστατικών εξεγέρσεων στον 20ό αιώνα,

του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος με τη μορφή της Κομμουνιστικής Διεθνούς ή και χωρίς αυτή,

τη δική του δράση στην ταξική πάλη στην Ελλάδα και ευρύτερα.

Το Κόμμα μας τόλμησε και τολμά να μελετά την Ιστορία του,

να βγάζει συμπεράσματα,

να αναδεικνύει τα λάθη και τις αδυναμίες του,

η ωραιοποίηση δεν είναι δική μας.

Τη δική μας κριτική και αυτοκριτική

τη χωρίζει άβυσσος από τη συκοφαντική ιδεολογική επίθεση

που δέχεται το Κόμμα

με στόχο την ακύρωση της θετικής του πορείας,

το μηδενισμό της προσφοράς του.

Η αστική και οπορτουνιστική προσέγγιση

έχει αφετηρία την υπεράσπιση της αστικής δημοκρατίας,

που βασίζεται και διαφυλάσσει την ατομική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής.

Η δική μας αντίληψη για τη δημοκρατία,

τη σοσιαλιστική δημοκρατία,

βασίζεται και διαφυλάσσει την κοινωνική ιδιοκτησία στα συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής.

Είναι ασυμβίβαστη με την ατομική ιδιοκτησία τους,

το κίνητρο του καπιταλιστικού κέρδους,

τον ανταγωνισμό,

την ιμπεριαλιστική επέμβαση

και τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Από τα 80 στα 95 χρόνια του,

δηλαδή από τη Διακήρυξη της ΚΕ το 1998,

με κεντρικό σύνθημα

"Πρωτοπόρα θεωρία, πρωτοπόρα δράση",

το ΚΚΕ τόλμησε, στις νέες συνθήκες,

το "κοίταγμα του παρελθόντος",

ιδιαίτερα του δικού του

και συνολικά του κομμουνιστικού κινήματος.

Προσανατολίστηκε και δούλεψε, με στόχο

να αναπτύξει την ικανότητά του να μελετά με ταξικότητα και επιστημονικότητα,

να ενσωματώνει στο παρόν και στο μέλλον ό,τι πιο ζωντανό και αληθινό από την Ιστορία του,

να αποβάλλει ό,τι παρωχημένο,

να συζητά εσωκομματικά και δημόσια

τις αδυναμίες,

τις παραλείψεις

και τα λάθη του,

να αναδεικνύει τους παράγοντες που ώθησαν σε αυτά,

να αντλεί και να συνειδητοποιεί συμπεράσματα γενικότερης σημασίας.

Σήμερα, το ΚΚΕ έχει συλλογικά επεξεργασμένα

θεωρητικά,

ιστορικά

και προγραμματικά θεμέλια,

ικανά να δώσουν τη μεθοδολογία και την κατεύθυνση έρευνας

και σχετικά νέων φαινομένων

ή άλλων πτυχών της Ιστορίας του,

καθώς και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος.

Η εκτίμηση του Κόμματος για το σοσιαλισμό στην ΕΣΣΔ (18ο Συνέδριο),

το Δοκίμιο Ιστορίας του Κόμματος της περιόδου 1949-1968,

το σημερινό Πρόγραμμα του Κόμματος,

μας δίνουν τη δυνατότητα

να γίνει ανεπίστρεπτη η πορεία αποκατάστασης των επαναστατικών χαρακτηριστικών του Κόμματος,

αξιοποιώντας την πείρα από την Ιστορία του κομμουνιστικού κινήματος στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, παγκόσμια.

Εδώ βρίσκεται η πηγή εξασφάλισης της συνέχειάς του,

αλλά και της φρεσκάδας, της νεανικότητάς του.

Τα 95 χρόνια από την ίδρυση του Κόμματός μας

προσφέρονται για να φωτιστεί το κύριο ζήτημα της ταξικής πάλης:

Η ανυποχώρητη προσήλωση στον αγώνα για την κατάκτηση της εργατικής εξουσίας

σε περίοδο επαναστατικής κατάστασης και στην κατάλληλη στιγμή της,

η συνέπεια στην ανάλογη ιδεολογική - πολιτική και οργανωτική προετοιμασία,

όχι μόνο των μελών του Κόμματος, της ΚΝΕ, δραστήριων οπαδών,

αλλά και πρωτοπόρων πρώτ' απ' όλα

εργατών και εργατριών,

μισθωτών σε χώρους συγκέντρωσης εργατικού δυναμικού,

επιστημόνων αφοσιωμένων στην ταξική πάλη,

πρωτοπόρων αυτοαπασχολούμενων στις πόλεις και αγροτών.

Η μέχρι τώρα μελέτη της Ιστορίας του Κόμματός μας και του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος

δείχνει ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν η έλλειψη ιδεολογικής - πολιτικής και οργανωτικής ετοιμότητας των ΚΚ,

ώστε σε επαναστατικές συνθήκες

να κατευθύνουν την εργατική - λαϊκή εξέγερση

στην ανατροπή της καπιταλιστικής εξουσίας.

Η ιστορική πείρα δείχνει

ότι η ολόπλευρη προετοιμασία πρέπει να έχει προηγηθεί,

δηλαδή να κατακτάται σε μη επαναστατικές συνθήκες.

Προϋπόθεση γι' αυτό είναι:

Να μην αποσπάται ο τρέχων οικονομικός και πολιτικός αγώνας,

σε συνθήκες ανόδου ή υποχώρησης,

από το κύριο επαναστατικό πολιτικό καθήκον.

Να μην παραμερίζεται ο στόχος της εργατικής εξουσίας

από άλλο μεταβατικό κυβερνητικό στόχο στο καπιταλιστικό έδαφος,

στο όνομα της επιδείνωσης της κατάστασης της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων,

λόγω βαθιάς και παρατεταμένης οικονομικής κρίσης,

ιμπεριαλιστικού πολέμου,

ανοιχτής τρομοκρατίας προς το ΚΚ και το εργατικό κίνημα

από ναζιστικές - φασιστικές οργανώσεις, προβοκάτσιας, έντασης της κρατικής βίας κ.λπ.

Η Ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος

δείχνει ότι, σε τέτοιες συνθήκες,

η πίεση για να οπισθοχωρήσει το ΚΚ ασκείται και από τμήματα της εργατικής τάξης,

από ένα συσχετισμό στο εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα υπέρ του σοσιαλδημοκρατικού και οπορτουνιστικού ρεφορμισμού.

Η ανασύνταξη του εργατικού - συνδικαλιστικού κινήματος

σε γραμμή χειραφέτησης από το σοσιαλδημοκρατικό - κυβερνητικό συνδικαλισμό

προϋποθέτει αναπτυγμένη ιδεολογική - πολιτική πάλη

και σταθερή αντιμετώπιση του οπορτουνισμού

σε όλες τις συνθήκες της ταξικής πάλης.

Η υπεροχή της σοσιαλδημοκρατίας στα συνδικάτα

υπήρξε παράγοντας που δυσκόλεψε το κομμουνιστικό κίνημα

στην προσπάθειά του

να κερδίσει την πλειοψηφία της εργατικής τάξης με την επαναστατική γραμμή πάλης,

οδήγησε σε άμβλυνση της πάλης με τον οπορτουνισμό.

Αυτόν το σκόπελο

δεν μπόρεσαν να ξεπεράσουν ακόμα και κόμματα με ορισμένη μορφή μαχητικής οργανωτικής ετοιμότητας,

στο βαθμό που αυτή δεν πάταγε γερά στην οργάνωση στα εργοστάσια

και δεν ήταν ξεκάθαρη η απόρριψη συμμετοχής ή στήριξης σοσιαλδημοκρατικής ή άλλης αστικής κυβέρνησης.

Αυτό δείχνει η Ιστορία του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος,

ιδιαίτερα στην Ευρώπη,

στις συνθήκες της επαναστατικής ανόδου

που διαμορφώθηκαν μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο,

αλλά και με το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Πρόκειται για ιστορικά διδάγματα

που αφορούν σήμερα τα ΚΚ,

ανεξαρτήτως χώρας, περιοχής, ηπείρου.

Το γεγονός ότι ακόμα δεν έχουν αποτυπωθεί στη γραμμή του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος

σημαδεύει ανασταλτικά την αποτελεσματικότητά του

συνολικά και σε κάθε χώρα.

Το ΚΚΕ, σταθερά προσηλωμένο στην αρχή του προλεταριακού διεθνισμού,

στην αναγκαιότητα της ιδεολογικής - προγραμματικής ενότητας του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος,

διακηρύσσει την ανάγκη ενιαίας στρατηγικής απέναντι στον καπιταλισμό,

ανεξάρτητα από τις συμμαχίες των κρατών του, τις μορφές διακυβέρνησης.

Η ιδεολογική - στρατηγική ενότητα

δεν μπορεί να σφυρηλατείται χωρίς οργανωτική έκφραση και ρήξη με τον οπορτουνισμό

σε όλα τα επίπεδα και στο οργανωτικό.

Τρία διαχρονικά

σημαντικά,

αλλά και πολιτικά επίκαιρα ζητήματα

δοκιμάζουν την ιδεολογική - στρατηγική ενότητα

του κομμουνιστικού κινήματος

σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο:

- Η στάση απέναντι στην ΕΕ και σε κάθε σχήμα οικονομικής ή στρατιωτικής ιμπεριαλιστικής συμμαχίας.

- Η στάση απέναντι σε κάθε ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

- Η στάση απέναντι σε κάθε μορφή αστικής διακυβέρνησης.

Και τα τρία αυτά ζητήματα

βρίσκονται στο επίκεντρο του ιδεολογικού - πολιτικού αγώνα του ΚΚΕ,

σχετίζονται με την πάλη με τον οπορτουνισμό στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, παγκόσμια.

Τα 95 χρόνια Ιστορίας του ΚΚΕ

προσφέρονται για ν' αντληθεί θετική και αρνητική πείρα:

- Το ΚΚΕ έχει σημαντική προσφορά στην έγκαιρη μελέτη του εγχειρήματος διαμόρφωσης της ΕΟΚ και εξέλιξής της σε ΕΕ.

Παρά τις κάποιες αντιφάσεις και λάθη στις αναλύσεις του πριν το 1991,

με εργατικό κριτήριο και επιστημονικότητα

αποκάλυψε το χαρακτήρα της ΕΟΚ - ΕΕ ως διακρατικής ένωσης του κεφαλαίου.

Αντιτάχθηκε στην ένταξη της Ελλάδας στην ΕΟΚ, στην ΕΕ, στην ΟΝΕ.

Αποκάλυψε τους μύθους για σύγκλιση του εργατικού εισοδήματος προς τα πάνω, κατοχύρωση εργατικών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων κ.ά.

Διέβλεψε τη συνύπαρξη αντιφατικών τάσεων

στην εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ως ιμπεριαλιστικής συμμαχίας,

αφ' ενός συνοχής λόγω της ανάγκης του κεφαλαίου στην Ευρώπη να ενισχύσει τη θέση του στο διεθνή καπιταλιστικό ανταγωνισμό,

αφ' ετέρου απόσχισης λόγω των αντιθέσεων μεταξύ διαφορετικών αστικών κρατών,

λόγω ανισόμετρης καπιταλιστικής ανάπτυξης.

Ανέδειξε ότι απέναντι στη στρατηγική επιλογή

της αστικής τάξης στην Ελλάδα για ένταξη

ή ενδεχόμενη επιλεγμένη ή αναγκαστική αποχώρηση,

μία μόνο φιλεργατική - φιλολαϊκή πολιτική υπάρχει,

η αποδέσμευση με εργατική εξουσία.

- Απέναντι στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο

σε μια περίπλοκη κατάσταση που διαμορφώνεται

στην Ανατολική Μεσόγειο,

στα Βαλκάνια,

στη Μέση Ανατολή,

από την άποψη των εγχώριων και των εξωτερικών αντιθέσεων,

η στάση του ΚΚΕ εκφράζεται με τη σαφή θέση:

Το Κόμμα να ηγηθεί,

ώστε η πάλη του εργατικού - λαϊκού κινήματος

να διαχωριστεί από την όποια στάση της ελληνικής αστικής τάξης

ή και τη διαφοροποίηση

τμημάτων,

κομμάτων

και θεσμών της

στο δίπολο ιμπεριαλιστικός πόλεμος - ιμπεριαλιστική ειρήνη.

Η πάλη, για την υπεράσπιση των συνόρων,

των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας

από τη σκοπιά της εργατικής τάξης και των λαϊκών στρωμάτων,

είναι αναπόσπαστη από την πάλη για την ανατροπή της εξουσίας του κεφαλαίου.

Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας,

είτε σε αμυντικό είτε σε επιθετικό πόλεμο,

το Κόμμα να ηγηθεί της αυτοτελούς οργάνωσης της εργατικής - λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές,

ώστε να οδηγήσει σε ολοκληρωτική ήττα της αστικής τάξης,

εγχώριας και ξένης ως εισβολέα,

έμπρακτα να συνδεθεί με την κατάκτηση της εξουσίας.

- Το ΚΚΕ, μέσα από τη σχεδόν ενός αιώνα Ιστορία του,

συνειδητοποίησε και ανέδειξε την ανάγκη σταθερού ιδεολογικού - πολιτικού μετώπου

απέναντι σε οποιαδήποτε μορφή της δικτατορίας του κεφαλαίου,

βέβαια και της ναζιστικής - φασιστικής.

Ταυτόχρονα, έγινε πιο έμπειρο και ικανό

να αποκαλύπτει ότι η αστική τάξη και τα κόμματά της

δε συμβιβάζονται ούτε με την αστική δημοκρατία που οι ίδιοι καθιέρωσαν με την περιορισμένη αστική νομιμότητα.

Όταν το κρίνουν αναγκαίο,

προχωρούν σε στρατιωτικά και πολιτικά πραξικοπήματα,

σε αναστολή των δικών τους νόμων,

προκειμένου να ενταθεί η κρατική

και οποιαδήποτε άλλης μορφής βία και καταστολή,

περιστολή των όποιων πολιτικών και συνδικαλιστικών ελευθεριών.

Το ΚΚΕ διακηρύσσει την ανάγκη

να μην αποσπάται η πάλη κατά του φασισμού,

για την υπεράσπιση εργατικών δικαιωμάτων και λαϊκών κατακτήσεων,

από την πάλη

ενάντια στα μονοπώλια,

ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση,

να μη διολισθαίνει σε συμμαχία με αστικές δυνάμεις.

Διακηρύσσει την ανάγκη αταλάντευτης προσήλωσής του

στο στόχο της εργατικής εξουσίας,

να μην αλλάζει ράγες και περιεχόμενο ο στόχος της Λαϊκής Συμμαχίας

ως κοινωνικής συμμαχίας με αντιμονοπωλιακή - αντικαπιταλιστική κατεύθυνση πάλης,

ως εργατικής - λαϊκής αντιπολίτευσης

απέναντι στην αστική εξουσία.

Που θωρακίζει το λαό από κάθε μορφή επίθεσης,

δίνει προοπτική στην εργατική - λαϊκή εξουσία.

Η παρατεταμένη καπιταλιστική οικονομική κρίση στην Ελλάδα,

η ασταθής και αναιμική ανάκαμψη στην ΕΕ και σε άλλα καπιταλιστικά κράτη,

κάνουν όλο και πιο επίκαιρη

την ανάγκη θωράκισης

του εργατικού - λαϊκού κινήματος

απέναντι στη ναζιστική - φασιστική εγκληματική τρομοκρατία,

αλλά και απέναντι στη ρεφορμιστική, οπορτουνιστική ενσωμάτωση,

που ακυρώνει τη δυνατότητα ριζικής αλλαγής της κατάστασης.

Στις εκλογικές αναμετρήσεις

(ευρωεκλογές, εθνικές, περιφερειακές - τοπικές),

το ΚΚΕ επιδιώκει η ψήφος από τμήματα των εργατών και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων

να εκφράζει όχι μόνο τη διάθεση να στηριχτεί η συνέπεια και αγωνιστική του πορεία,

αλλά και την αποδυνάμωση του αστικού πολιτικού συστήματος,

της αστικής διακυβέρνησης σε όλες τις εκδοχές της.

Το ΚΚΕ έχει σήμερα τη δυνατότητα να μελετήσει σε μεγαλύτερο βάθος

και να αναδείξει

το περιεχόμενο των κοινωνικών - πολιτικών σχέσεων

στο σοσιαλισμό - κομμουνισμό,

να εκλαϊκεύσει την ανωτερότητά του απέναντι στην καπιταλιστική βαρβαρότητα στις σημαντικότερες κοινωνικές ανάγκες:

Στην εργασία,

στην παιδεία,

στην αισθητική

και φυσική αγωγή,

στον πολιτισμό,

στην πρόληψη

και αποκατάσταση της υγείας,

στην εξασφάλιση της δημόσιας υγείας,

της λαϊκής στέγης κ.α.

Με τη Διακήρυξη της ΚΕ

ανοίγει η 5ετής

πολιτική - πολιτιστική δραστηριότητα

"Από τα 95 στα 100 χρόνια ΚΚΕ"

και ανακοινώνονται ορισμένες κεντρικές δραστηριότητες:

·         Πρωτοβουλίες συνάντησης με Κομμουνιστικά Κόμματα για θέματα στρατηγικής απέναντι στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα.

·         Το 19ο Συνέδριο αποφάσισε τη συνέχιση της ιστορικής έρευνας του Κόμματος για την περίοδο 1968-1991,

·         καθώς και νέα έκδοση του Δοκιμίου Ιστορίας του Κόμματος

·         της περιόδου 1918-1949.

·         Η ΚΕ φιλοδοξεί το όλο εγχείρημα να προχωρήσει σημαντικά,

·         ώστε στα 100 χρόνια να υπάρχει πλήρης ή μερική έκδοσή του.

·         Εκδοτική δραστηριότητα, που θα διαπνέεται από το στόχο για τα 100χρονα του ΚΚΕ και θα τον υπηρετεί,

·         με ιστορικό - πολιτικό - ιδεολογικό βιβλίο,

·         ενταγμένο στην ειδική σειρά "Από τα 95 στα 100 χρόνια ΚΚΕ".

- Εκδόσεις αρχειακού υλικού του Κόμματος και της Κομμουνιστικής Διεθνούς (ΚΔ), τμήμα της οποίας ήταν το ΚΚΕ.

- Εκδόσεις μελετών σε θέματα που φωτίζουν το οικονομικό - κοινωνικό - θεσμικό - πολιτικό περιβάλλον,

μέσα στο οποίο αναπτύχθηκε, έδρασε το ΚΚΕ,

θεματικές επεξεργασίες σε κοινωνικά προβλήματα

όπου θα αντιπαρατίθενται

ο καπιταλιστικός και ο σοσιαλιστικός τρόπος αντιμετώπισής τους,

θα αναδεικνύεται η ρεαλιστικότητα και αναγκαιότητα του σοσιαλισμού - κομμουνισμού ανά κοινωνική ανάγκη,

οι όροι της ταξικής πάλης πριν και μετά την ανατροπή του καπιταλισμού.

·         Διοργάνωση του 5ου Επιστημονικού Συνεδρίου του ΚΚΕ στο τέλος του 2017, αφιερωμένου στην προσφορά του Κόμματος στη λογοτεχνία (πεζή και έμμετρη) και στο θέατρο.

·         Διοργάνωση Έκθεσης εικαστικών έργων για το ΚΚΕ το 2018.

·         Το Φεστιβάλ "100 χρόνια ΚΚΕ - 50 χρόνια ΚΝΕ" το 2018.

- Η ΚΟΜΕΠ, ο "Ριζοσπάστης", ο "Οδηγητής", το portal "902"

να αναδεικνύουν κάθε γεγονός της Ιστορίας του Κόμματος και του Διεθνούς Κομμουνιστικού Κινήματος,

φωτίζοντας το στόχο της ισχυροποίησης των επαναστατικών χαρακτηριστικών του Κόμματος.

Τα Τμήματα της ΚΕ

θα επεξεργαστούν τον εμπλουτισμό και την υλοποίηση των παραπάνω κεντρικών δραστηριοτήτων.

Η ΚΕ καλεί τις Οργανώσεις Περιοχών του Κόμματος και την ΚΝΕ

να σχεδιάσουν τη δική τους συμβολή,

να προκαλέσουν το ενδιαφέρον και τη συμμετοχή

μελών και φίλων του Κόμματος και της Νεολαίας του

σε ανάλογη δράση

που θα εκφραστεί στις φεστιβαλικές δραστηριότητες της ΚΝΕ τα επόμενα χρόνια.

Η ΚΕ καλεί όλα τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ,

φίλους και συνεργαζόμενους

με τη δράση τους να βάλουν το δικό τους αποτύπωμα στο επαναστατικό πέρασμα του ΚΚΕ στην τρίτη δεκαετία του 21ου αιώνα.

Το ΚΚΕ, στηριγμένο στη θέληση της εργατικής και λαϊκής πλειοψηφίας,

να γίνει πιο δυνατό,

πιο ικανό

για την ανατροπή του καπιταλισμού,

για το σοσιαλισμό.

17 Νοέμβρη 2013

Η Κεντρική Επιτροπή του ΚΚΕ».

(Διακήρυξη της ΚΕ του ΚΚΕ: 95 χρόνια αγώνες και θυσίες του ΚΚΕ)