Το καλοκαίρι
Ξυπνά τη γη βαθιά βροντή
Χαμπέρι στο σκοτάδι…
Κόκκινος ήλιος η εργατιά
Τη νύχτα σβάρνα παίρνει πια!!!
Σφυριά πολλά(!) βαρούν γερά
τη σιδερένια φτέρνα.
Μες στη φωτιά τη λιώνουνε!
Όνειρα γιγαντώνουνε!
Θα πάψει η απελπισιά!
Δε θα ξανάρθει χειμωνιά!
Άνοιξη έφερ’ ο Οκτώβρης!!!
Το καλοκαίρι σου θα τό ’βρεις!
Το καλοκαίρι το δικό σου!
Που ’ναι δικό μου και δικό του!
Που ’ναι της μάνας της φτωχής!
Της όμορφης της αδελφής!
Του συναδέλφου στο γραφείο!
Στο εργοστάσιο, στο πλοίο!
Από το βιβλίο ...Δ! τραγουδοποιήματα (της συγγραφέα Καλής Γκέλμπεση)
Η πλάση θα κοκκινήσει!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ ΕΥΡΥΤΑΝΑΣ ΙΧΝΗΛΑΤΗΣ
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα είναι να κοκκινήσει όσο γίνεται γρηγορότερα από ζωή, αλλιώς θα κοκκινίζει επί πολύ χρόνο από θάνατο... Γι' αυτό άλλωστε οι αφεντάδες ξανάβγαλαν το φασισμό απ' το λαγούμι που τον είχαν κρύψει.
Τούτα αν καταλάβει ο λαός, τότε θα κατανοήσει και τη σύνδεση πολιτικής και οικονομίας. Ε, άμα καβατζάρει αυτό το επίπεδο κρίσης, ποιος τον πιάνει μετά!
Βροντά στη γη βαθιά βροντή...!!!