Δεν διαθέτω ούτε μία δική μου στέγη. Ούτε κληρονόμησα, μήτε το
μεροδούλι-μεροφάι μού επέτρεψε ν’ αποκτήσω.
Κι όσοι φτωχοί εργάτες το κατάφεραν, έτυχε να βοηθηθούν από κάποιες
συγκυρίες. Έτυχε. Τίποτα περισσότερο δεν συνετέλεσε. Ούτε πιο εργατικοί από
μένα ήταν, ούτε πιο μυαλωμένοι. Όλα τ’ άλλα είναι παραμυθάκια για μικρά
παιδάκια, όπως ακριβώς ο όρος …«αυτοδημιούργητος».
Τζόγος είναι ο καπιταλισμός, κι απ’ τον τζόγο, οι περισσότεροι βγαίνουν
χαμένοι. Οι περισσότεροι τουλάχιστον από αυτούς που παίζουν τίμια.
Αυτό όμως είναι ένα άλλο
κεφάλαιο προς ανάπτυξη.
Ας πάμε λοιπόν στο θέμα μας.
Προς το παρόν λοιπόν, μένω σε διαμέρισμα 70 τ.μ. και 39 ετών σήμερα, που
πήρα πριν εννιά χρόνια με τραπεζικό δάνειο.
Τότε δηλαδή που ακόμη δεν
φαινόταν ότι θα μονιμοποιηθώ στην ουρά τής ανεργίας.
(Έτσι για την ιστορία, απ’ την αρχή τής δανειοδότησής μου και επί μια
επταετία περίπου, δεν είχα καθυστερήσει ούτε μία δόση!
Επιπλέον, το ποσόν έκαστης δόσης
υπερέβαινε κατά πολύ τυχόν ενοίκιο που θα πλήρωνα μηνιαίως, αν ήμουν νοικάρης σ’
αυτό το παλιό σπίτι).
Πλέον, που λέτε, ως μακρο-μακροχρόνιος άνεργος,
έχω σταματήσει να βάζω τη
δόση τού δανείου στην τράπεζα.
Αυτό σημαίνει πως ούτε και ενοίκιο έχω δυνατότητα να πληρώσω.
Δεν είναι όμως μόνο η τράπεζα που απαιτεί τις δόσεις της…
Είναι και το κράτος, το οποίο απαιτεί να πληρώνω γι’ αυτό το σπίτι χαράτσι…
Χαράτσι που σκόπιμα δεν το απαιτεί απ’ την τράπεζα μην και χάσει απ’ τα
υπερκέρδη της,
στην οποία τράπεζα όμως ανήκει το σπίτι,
εφόσον κατά την ίδια την τράπεζα δεν ανήκει σ’ εμένα και γι’ αυτό θα με
ξεσπιτώσει…
Κατά συνέπεια,
είμαι άστεγος που
φιλοξενούμε στο σπίτι που πήρα με δάνειο, ώσπου να το κατασχέσει η τράπεζα.
(Και η εφορία μαζί
βεβαίως-βεβαίως. Ε, ας μαλλιοτραβηχτούν για το ποιος απ’ τους δυο θα το …φάει)
Σύμφωνα λοιπόν με τις βουλές τής συγκυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ θα πρέπει να με
ξεσπιτώσουν σχετικά άμεσα,
ενώ σύμφωνα με τις βουλές τού ΣΥΡΙΖΑ και των ΣΥΝ αυτώ θα πρέπει να με
ξεσπιτώσουν σ’ ένα χρόνο από σήμερα.
Μεγάααααλο δίλλημα μου
βάζουν…
Τι προτιμάς κύριε
Ανεργοάφραγκε;
Να σ’ εκτελέσουμε σήμερα
ή αύριο;;;
Ας επανέλθω όμως στον τίτλο τής ανάρτησης:
ΒΑΣΗ ΝΟΜΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥΜΑΙ ΝΑ
ΕΧΩ ΤΡΕΙΣ (3) ΚΑΤΟΙΚΙΕΣ.
Να το κάνω λιανά, μπας
και προλάβω εκείνους που διαφωνούν με το δικαίωμά μου να έχω:
Μια κύρια πρώτη κατοικία στην πόλη, για να βρίσκομαι όσο κοντύτερα γίνεται
στο εργοστάσιο που δουλεύω. Και προσοχή: Γύρω απ’ την πολυκατοικία ή το
συγκρότημα πολυκατοικιών, να υπάρχει μεγάλο πάρκο με δέντρα! (Μη θαρρείτε πως
ξέχασα ότι είμαι άνεργος. Αν γινόταν πραγματικότητα το δικαίωμά μου στις τρεις
κατοικίες, δεν θα υπήρχε άνεργος στην Ελλάδα!!!)
Μία δεύτερη κατοικία κοντά σε θάλασσα για τις διακοπές μου ντάλα καλοκαίρι,
ώστε να κάνω τα άκρως απαραίτητα θαλάσσια μπάνια μου.
Και μία τρίτη κατοικία σε ορεινή περιοχή, ώστε να έχω και μια δεύτερη
επιλογή καλοκαιρινών διακοπών, μα κυρίως για χειμερινές αποδράσεις, απαραίτητες
κι αυτές.
Νομίζετε ότι τρελάθηκα; Μωρέ τά ’χω τετρακόσια και βάλε!
Ας το γενικεύσω
λιγουλάκι, αλλά πάντα μέσα στα πλαίσια τής Ελληνικής επικράτειας, δίνοντας έτσι
το χαρακτηριστικότερο παράδειγμα για όλον τον πλανήτη.
Υπάρχει πλούτος;
Μωρέ υπάρχει και με
ουρά!!!
Σε πόσα χέρια είναι
συγκεντρωμένος;
Σε λίγα. Σε πολύ λίγα!!!
Αν αυτός ο πλούτος μοιραζόταν από ’δώ και στο εξής σ’ όλον τον λαό με τη
μορφή κάλυψης των σύγχρονων λαϊκών αναγκών,
αν δηλαδή «εξέλειπαν» αυτοί οι
ολίγοι που τον συγκεντρώνουν όλο και περισσότερο, όλο και πιο σφιχτά στα χέρια τους,
είναι ή δεν είναι μια ξεκάθαρη,
ολόλαμπρη, αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα,
πως όλος ο λαός θα μπορούσε να ζει
μια ζωή χαρισάμενη εσαεί;;;
Είναι ή δεν είναι αυτή η μοναδική λύση για να σωθούμε απ’ τις θηλιές των
τραπεζών που σφίγγουν όλο και πιο απειλητικά γύρω απ’ το λαιμό μας;;;
Είναι ή δεν είναι δικαίωμα και υποχρέωσή μας,
ν’ απαλλαγούμε επιτέλους
και για πάντα, απ’ τους σφετεριστές τού λαϊκού πλούτου;;;
Είναι ή δεν είναι δικαίωμα και υποχρέωσή μας,
να πετάξουμε και στον
κάλαθο των αχρήστων τα πολιτικά, συνδικαλιστικά, δημοσιογραφικά και λοιπά
υπαλληλάκια των κεφαλαιοκρατών;;;
Είναι ή δεν είναι δικαίωμα και υποχρέωσή μας, να
διεκδικούμε να ζούμε κάθε μέρα και καλύτερα;;;
Είναι ή δεν είναι δικαίωμα και υποχρέωσή μας,
να σμίξουμε οι
ΑΝΕΡΓΟΑΦΡΑΓΚΟΙ τις δυνάμεις μας σε μία,
ώστε να μην επιτρέψουμε
να μας ξεσπιτώσουν οι αριστεροδέξιοι και δεξιοαριστεροί πολιτικοί υπάλληλοι των
κεφαλαιοκρατών για λογαριασμό των κεφαλαιοκρατών και των τραπεζών τους;;;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου