Ο ΚΥΒΟΣ ΕΡΡΙΦΘΗ : ΣΚΑΤΑ ΚΙ ΑΠΟΣΚΑΤΑ

Είναι κοινό μυστικό, πως η πλειοψηφία μας, 

η πλειοψηφία των ταπεινών τής χώρας μας, παραμυθιαζόμαστε πως άλλος δρόμος εκτός από αυτόν τής καπιταλιστικής ανάπτυξης, δεν υπάρχει...

Για να είμαστε όμως ακόμη πιο ειλικρινείς, απλά -προς το παρόν- αρνούμαστε να δούμε ότι αυτός ο δρόμος τον οποίο ανεχόμαστε, μας οδηγεί εκεί που τρέμουμε έστω και να φανταστούμε...

Κι όμως, ήδη γευόμαστε αυτής τής πορείας το δηλητήριο. 

Και γι' αυτούς που καμώνονται πως δεν καταλαβαίνουν, ας γίνουμε σαφέστεροι. 

Αυτός ο δρόμος, ο καπιταλιστικός τρόπος-δρόμος ανάπτυξης, κάπου βγάζει. 

Πιο σωστά, ήδη κάπου μάς έχει βγάλει.

Πού;;;;

Στην ανεργία

Στην φτώχεια

Στην πείνα

Στην αρρώστια χωρίς γιατρούς και φάρμακα

Στη φοροληστεία μας και τη φορολεηλασία μας

Στην κατάσχεση τού φτωχικού μας

Στον πόλεμο…

Αλλά στο κάτω-κάτω, ας σκεφτούμε και κάτι ακόμη γενικότερα:

Πού επένδυαν-στόχευαν πάντα, άρα και σήμερα, οι καπιταλιστές για να βγάλουν κέρδη;

Μα πού αλλού… Στις ανάγκες μας.

Τι χρειαζόμαστε; Ρούχα. Παπούτσια. Ρεύμα. Πετρέλαιο. Νερό. Διατροφή. Τετράδια. Σπίτια. Αυτοκίνητα. Τηλέφωνα. Ιατρικά μηχανήματα-εργαλεία. Φάρμακα κλπ. κλπ.

Για να οικονομάνε όμως απ’ τις ανάγκες μας οι καπιταλιστές, κάποιοι πρέπει να παράγουν αυτά τα προϊόντα, γιατί όπως είναι φυσικό επόμενο, δεν μπορούν να τα παράγουν μόνοι τους οι καπιταλιστές.

 

Ποιοι είναι αυτοί που παράγουν τα προϊόντα κάλυψης των αναγκών μας; Εμείς οι ίδιοι.

Εμείς παράγουμε, ως εργαζόμενοι, τα προϊόντα τα οποία μάς πουλάνε οι καπιταλιστές, για να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες μας…

Μέγιστος παραλογισμός;;; Σαφώς.

Αλλά ακόμη πιο μέγιστος παραλογισμός, είναι να υποστηρίζουμε στην πλειοψηφία μας αυτήν την οικονομική διαδικασία που λέγεται καπιταλιστικός τρόπος-δρόμος ανάπτυξης. Καπιταλισμός.

Και δεν φτάνει που πληρώνουμε ως ηλίθιοι αυτά που εμείς παράγουμε,

τους πληρώνουμε (τους καπιταλιστές) και μέσα απ’ την απλήρωτη εργασία μας, τη γνωστή υπεραξία…

Επιπλέον δε, κι ως διπλοηλίθιοι, τους πληρώνουμε (τους καπιταλιστές) και μέσα απ’ τους φόρους μας (έμμεσους, άμεσους, χαράτσια, χαρατσοκέφαλα), οι οποίοι φόροι μας καταλήγουν μέσω διαφόρων νόμων τού κράτους «τους» στα θησαυροφυλάκιά τους… Στα θησαυροφυλάκια των καπιταλιστών, στις τράπεζές τους…

Τούτο το διαρκές και εντεινόμενο ξεζούμισμά μας όμως, συγκεντρώνει μοιραία στα χέρια τους όλον τον πλούτο που παράγουμε,

με αποτέλεσμα να μην μπορούμε να καταναλώσουμε ούτε τα πλέον απαραίτητα απ’ αυτά που εμείς οι ίδιοι παράγουμε…

Και να η ζημιά… Κρίση. Καπιταλιστική κρίση!

Υπερσυσσώρευση κεφαλαίων που λιμνάζουν, υπερπαραγωγή εμπορευμάτων που κι αυτά λιμνάζουν απούλητα, και το μέσο ποσοστό κέρδους των καπιταλιστών να μειώνεται.

Καταστροφή!

Ο εργαζόμενος έχει κάθε δικαίωμα, μα και υποχρέωση, να περάσει ως και το τελευταίο σκαλοπάτι οικονομικής εξαθλίωσης.

Το αφεντικό του όμως, ο γνωστός κύριος καπιταλιστής, υποχρεούται να έχει μόνο κέρδη και υπερκέρδη! Νόμος θεού!!!

Κάνει λοιπόν ο άνθρωπος ό,τι μπορεί, να επαναφέρει και να διατηρήσει τα κέρδη του, διότι πάνω απ’ όλα, υπακούει στο νόμο! Στο δικό του νόμο, που έβαλε την κυβέρνησή του να φτιάξει. Στο κάτω-κάτω, αυτός είναι ο θεός. Ο ίδιος ο καπιταλιστής.

Αναφωνεί λοιπόν «ο κύβος ερρίφθη» και παίρνει τα μέτρα του:

Μέτρο πρώτο προς διατήρηση και αύξηση των κερδών του = Απολύει προσωπικό.

Μέτρο δεύτερο προς διατήρηση και αύξηση των κερδών του = Μειώνει κάθετα τους μισθούς όσων δεν απέλυσε.

Μέτρο τρίτο προς διατήρηση και αύξηση των κερδών του = Τους ξεζουμίζει παραπέρα με εντατικοποίηση δουλειάς και απλήρωτες υπερωρίες.

Μέτρο τέταρτο προς διατήρηση και αύξηση των κερδών του = Μεταφέρει την επιχείρησή του σε χώρα με ακόμη πιο εξευτελιστικά χαμηλά μεροκάματα και φρέσκο πόσιμο αίμα…

Μέτρο πέμπτο προς διατήρηση και αύξηση των κερδών του = Πόλεμος…

Επειδή όμως εμάς τούς ταπεινούς, τους άνεργους, τους πεινασμένους και καταχρεωμένους σε ΔΕΗ, τράπεζες, εφορίες και λοιπές άλλων (πληρωμένες από εμάς) αμαρτίες, πρέπει να μας κρατάει σε ύπνο βαθύ, ώστε στον πόλεμο -χωρίς να πάρουμε χαμπάρι- ευθύς να μας βυθίσει,

σκαρφίζεται και διάφορες εγγυημένες κοροϊδίες να μας σκατοταϊσει…

 

Παραδείγματος χάρη, «χτες» μάς σκατοτάισαν «κοινωνικό μέρισμα…»

Πόσοι το πήραν απ’ αυτούς που όντως ψωμολυσσάνε; Ελαχιστότατοι.

Ας μην ξεχνάμε ότι αποκλείστηκαν οι άνεργοι φιλοξενούμενοι σε σπίτια άλλων ή και σε παγκάκια…

Μα υπάρχει περίπτωση άνεργος και μάλιστα μακροχρόνιος να μην είναι φιλοξενούμενος ή άστεγος;;;;;

Ως εκ τούτου λοιπόν, οι περισσότεροι και όντως πεινασμένοι, απ’ αυτό το …κοινωνικό μέρισμα έφαγαν αέρα κοπανιστό,

ή όπως χαρακτηριστικά απαντά ο λαός, ο νηστικός λαός όταν τον ρωτάνε, «τι έφαγες σήμερα;»

-Σκατά… Τίποτα δηλαδή.

Αύριο, που λέτε, ετοιμάζονται να μας σκατοταϊσουν «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα…».

Και όντως, κάποιοι λίγοι και επιλεκτικά, μπορεί να το πάρουν για λίγο καιρό. Οι υπόλοιποι, οι πολλοί, θα φάμε και πάλι σκατά… Τίποτα δηλαδή.

Και τελικά, στο φινάλε, άπαντες οι ταπεινοί,

κι αυτοί οι ελάχιστοι που φάγαν μια μπουκιά απ’ το μέρισμα,

κι αυτοί οι ελάχιστοι που ίσως φάνε μια μπουκιά απ’ το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα,

κι εμείς οι πολλοί που δεν γευτήκαμε ούτε απ’ το ένα ούτε απ’ το άλλο,

θα συνεχίσουμε να τρώμε σκατά… Τίποτα δηλαδή.

 

Μα ακόμη κι όλοι οι ανεργοάρφαγκοι να παίρναμε αυτό το «ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα» των ολίγων ευρώ ημερησίως, τι λέτε πως θα τρώγαμε;

Χωρίς επιφύλαξη, Σκατά… Τίποτα δηλαδή.

 

Εξάλλου, οι πλέον στοιχειώδης ανθρώπινες ανάγκες, δεν περιορίζονται σ’ ένα πιάτο φαγητό. Δεν είμαστε ζώα! Είμαστε άνθρωποι! Κι ως άνθρωποι, χρειαζόμαστε κι άλλα εκτός απ’ το πιάτο φαγητό, για να διαβιούμε ανθρώπινα.

Ας σκεφτούμε όμως και κάτι ακόμη.

Αν υπήρχε περίπτωση οι άνεργοι να βρουν δουλειά,

Αν υπήρχε περίπτωση οι μισθοί και τα μεροκάματα να ανέβαιναν σ’ επίπεδα που επιτρέπουν να ζει ο εργαζόμενος ως άνθρωπος και όχι σα ζώο που βολεύεται μόνο μ’ ένα πιάτο φαγητό,

τι χρειάζεται το «κόλπο» με το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα;;;;

Ναι αγαπητοί μου ανεργοάφραγκοι, ο κύβος ερρίφθη,

κι ας μην παραμυθιαζόμαστε.

Ο καπιταλισμός, ο ιμπεριαλισμός,

το μόνο που έχει να μας ταϊσει πλέον, είναι σκατά και απόσκατα… 

Βαραβαρότητα σε όλο το εύρος και το βάθος της.

Φασισμός. 

Ανεργία, ακραία φτώχια, πείνα, πόλεμος…

Αυτή είναι η εξέλιξη του καπιταλισμού. 

Αυτή είναι η φύση του και κανείς δεν μπορεί να την αλλάξει. 

Αυτός είναι ο καπιταλισμός.

Η απόλυτη σαπίλα…

Κι η εξέλιξη της σαπίλας θα συνεχίζεται μέχρι να καταπιεί τα πάντα,

ή μέχρι κάθε λαός στον τόπο του ν’ αποφασίσει ν’ αναμετρηθεί με τη σαπίλα, για να πάψει να τρώει σκατά… και για να πάψουν οι λαοί να σκοτώνονται για τ’ αφέντη το φαϊ.

Τα πράματα στον πλανήτη ΓΗ, είναι επικινδυνότερα από ποτέ!

Βλέπετε ο καπιταλισμός εξελίσσεται με μεγάλη γρηγοράδα…

Έχει προχωρήσει τόσο η σαπίλα του, που οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές.

Τι μας ξημερώνει αύριο;;;

Ο κύβος ερρίφθη: Σκατά κι απόσκατα μας ξημερώνουν.

Θα τα "φάμε" σαν πεινασμένα σκυλιά, ή θα τους τα πετάξουμε στη μάπα;;;

ΓΙΑ ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΑ ΝΕΟΤΕΡΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΕ ΜΕ ΤΟ ΧΕΡΙ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ: ΠΕΙΝΑΣΜΕΝΑ ΣΚΥΛΙΑ ΠΟΥ ΤΑ ΤΑΪΖΟΥΝ ΣΚΑΤΑ, Ή ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΨΗΛΑ, ΚΙ ΟΛΟΙ ΕΜΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ, ΜΙΑ ΦΩΝΗ ΚΑΙ ΜΙΑ ΓΡΟΘΙΑ;;;