ΔΕ ΘΕΛΩ, ΡΕ ΧΟΡΤΑΤΟΙ, ΤΗΝ ΕΛΕΗΜΟΣΥΝΗ ΣΑΣ!

Θέλω να ορίζω εγώ τι θα βάζω στο στομάχι μου και το θέλω ποιοτικό, επαρκές, φτηνό.

Θέλω ένα κεραμίδι πάνω απ’ το κεφάλι μου που κανείς δεν θα έχει δικαίωμα να μου το στερήσει.

Θέλω να ορίζω εγώ το κλειδί τού σπιτιού μου, κι αυτό το σπίτι να είναι σύγχρονο.

Θέλω να έχω ρεύμα, θέρμανση, δροσιά, νερό, που θα πληρώνω όσο ακριβώς κοστίζει η παραγωγή τους,  ώστε αυτή να είναι συνεχής.

Θέλω να προμηθεύομαι, να αγοράζω, να διαλέγω, εγώ τα ρούχα μου απ’ τα μαγαζιά, κι όχι να καθορίζουν την αμφίεσή μου αποφόρια.

Θέλω να προμηθεύομαι, να αγοράζω, να προβάρω και να διαλέγω εγώ τα πατούμενά μου απ’ τα μαγαζιά και νά ‘ναι αναπαυτικά, υγιεινά, όμορφα, κι όχι να ποδαίνομαι όπως-όπως με μεταχειρισμένα, απλά και μόνο για να γλιτώνω την ξυπολυσιά.

Θέλω να μη λείπει απ’ το σπιτικό μου τίποτα απ’ τα σύγχρονα απαραίτητα, μα να μη λείπουν κι εκείνα τα όμορφα περιττά, γιατί κι αυτά τά ‘χω ανάγκη να τα βλέπω, να τ’ απολαμβάνω, να τα χαίρομαι. Δικαίωμά μου είναι!

Θέλω να μπορώ να πληρώνω εισιτήριο να βλέπω θέατρο. Καλό θέατρο.

Θέλω να έχω τα χρήματα που χρειάζονται για καμιά ημερήσια ή και διήμερη εκδρομούλα κάπου-κάπου, έτσι γι’ αλλαγή παραστάσεων και αναψυχή.

Θέλω τις διακοπές μου το καλοκαίρι, που σημαίνει ότι πρέπει να έχω χρήματα για να τις πραγματοποιήσω και να τις ευχαριστηθώ.

Θέλω…

Θέλω…

Θέλω να εργάζομαι και όχι να ξεροσταλιάζω στην ουρά τής ανεργίας.

Θέλω εργασία σταθερή, μόνιμη, με συνθήκες ανθρώπινες, πενθήμερη και επτάωρη, με μισθό-ημερομίσθιο που να ικανοποιεί τις σύγχρονες οικονομικές ανάγκες μου. Όσα δηλαδή προανέφερα κι όλα τ’ άλλα που εννοούνται, για να μη μακρυγορώ.

ΑΠΑΙΤΩ ΕΝΤΕΛΕΙ, ΝΑ ΖΩ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ!!!

ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΑΙΤΩ ΕΠΕΙΔΗ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΠΟΥΝ ΟΙ ΣΥΝΘΗΚΕΣ.

ΠΛΟΥΤΟΣ ΑΜΥΘΗΤΟΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΣΑΛΟΝΙΑ.

Γιατί οι πολλοί να βιώνουμε στο πετσί μας την ανέχεια;;;

ΚΑΙΡΟΣ ΛΟΙΠΟΝ ΝΑ ΟΡΓΑΝΩΘΟΥΜΕ, ΓΙΑ ΝΑ ΜΕΤΑΦΕΡΟΥΜΕ ΤΟΝ ΠΛΟΥΤΟ ΣΤ’ ΑΛΩΝΙΑ…

Άιντε, που θα μας εξαναγκάσουν οι σαλονάτοι να γίνουμε επαίτες για να μας πετάνε τ’ αποφάγια τους σε συσσίτια και να κορδώνονται πως μας νοιάζονται κιόλας...

ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΝΘΡΩΠΟΙ, ΡΕ ΗΛΙΘΙΟΙ, ΟΧΙ ΖΗΤΙΑΝΟΙ.

ΚΙ ΕΧΕΙ ΠΕΡΗΦΑΝΙΑ, ΡΕ ΡΕΜΑΛΙΑ, Η ΦΤΩΧΟΛΟΓΙΑ!

Έχει περηφάνια!!!

Αλλά πού να ξέρετε εσείς τι σημαίνει αυτό…

Να, να μωρέ, διαβάστε τα ρεζιλίκια τους και τα ύπουλα σχέδιά τους, ΕΔΩ.

Καλή Γκέλμπεση - συγγραφέας