Ας βουτήξουμε κατευθείαν
στα πολύ βαθιά, στα καθάρια νερά, σα να υπάρχει ποτέ περίπτωση, να φτάσουμε
εκεί χωρίς να πατήσουν τα ποδάρια μας στην ακτή και μετά στο ξέβαθο, που
προχωρώντας βαθαίνει σταδιακά ή απότομα.
(Συγγραφική αδεία, κι επειδή η
έκφραση «βαθιά νερά» είναι αλληγορική-μεταφορική, αποκλείεται η χρησιμοποίηση
πλοίου για να φτάσουμε εκεί και να βουτήξουμε, ή ελικόπτερου-αεροπλάνου για να
πέσουμε εκεί με αλεξίπτωτο).
Να βουτήξουμε
μ’ άλλα λόγια στα πολύ βαθιά νερά, χωρίς όμως να διαθέσουμε χρόνο,
εντελώς άνευ κόπου και δίχως τέλος πάντων να κάνουμε οποιαδήποτε κίνηση.
Αυτή η εικόνα,
που λέτε κυρίες και κύριοι, το κολύμπι δηλαδή στα πολύ βαθιά, τα καθάρια
νερά, απεικονίζει επακριβώς την κατακλείδα τής πολιτικής πρότασης
του ΚΚΕ: έξοδος απ’ την ΕΕ, μονομερής διαγραφή τού χρέους, κοινωνικοποίηση
των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, επιστημονικός πανεθνικός κεντρικός
σχεδιασμός παραγωγής-οικονομίας με ΕΡΓΑΤΙΚΗ-ΛΑΪΚΗ ΕΞΟΥΣΙΑ, ήτοι ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ.
Δηλαδή;;; Απλά
και σταράτα, διακυβέρνηση της χώρας από λαό-ΚΚΕ και με το λαό στην εξουσία, ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ
ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΚΚΕ.
…ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ
ΛΟΙΠΟΝ ΜΙΑ ΩΡΑΙΑ ΠΡΩΙΑ Η ΠΟΛΥΠΟΘΗΤΗ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ (ΕΡΓΑΤΙΚΗ-ΛΑΪΚΗ
ΕΞΟΥΣΙΑ, ήτοι ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ)..
Πλέον δηλαδή
κολυμπάμε στα πολύ βαθιά νερά και με την απαρέγκλιτη εφαρμογή τού
προγράμματος του ΚΚΕ.
Για να μη
μακρύνουμε όμως πολύ αυτήν την ανάρτηση, ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ ΕΔΩ ΕΝΑ
ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ για το πώς ακριβώς προχωρά το πρόγραμμα του ΚΚΕ στην
πράξη, μα και τ’ αποτελέσματά του, που καθημερινά κι εκ των πραγμάτων
διευρύνονται ολοένα. Και να θες δηλαδή να τα περιορίσεις, δεν μπορείς. Η μία
εξέλιξη σε σύρει λεβέντικα σε πολλές επόμενες, κι αυτές σε σύρουν σε
πολλαπλάσιες επόμενες κλπ.
Το
διαβάσατε αυτό το παράδειγμα; Ναι; Τότε απαντήστε παρακαλώ στις παρακάτω
ερωτήσεις:
(ΠΡΟΣΟΧΗ: Οι
ερωτήσεις δεν απευθύνονται στους πλουτοκράτες, στους πολιτικούς αυλικούς τους,
στους συνδικαλιστές τους, στους φιλοτομαριστές παντός είδους και στους φασίστες
παντός …χρώματος)
Υπάρχει
άνθρωπος που δεν αρέσκεται να ζει σε μια τέτοια κοινωνία; Σε μια κομμουνιστική
κοινωνία!
Υπάρχει
νέος-νέα που δεν επιθυμεί να ζει σε μια τέτοια κοινωνία; Σε μια κομμουνιστική
κοινωνία!
Υπάρχει γονιός που δεν θέλει
να ζει το παιδί του σε μια τέτοια κοινωνία; Σε μια κομμουνιστική κοινωνία!
Υπάρχει
γέροντας-γερόντισσα που δεν «προσεύχεται» να ζουν τα εγγόνια του
σε μια τέτοια κοινωνία; Σε μια κομμουνιστική κοινωνία!
ΝΑ
ΛΟΙΠΟΝ ΠΟΙΑ ΕΝΑΙ Η ΠΕΡΙΤΡΑΝΗ ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΟΥ ΚΚΕ:
Το πρόγραμμα
του ΚΚΕ είναι ό,τι ακριβώς οραματίζεται κάθε εργάτης, υπάλληλος, επιστήμονας,
μικροεπαγγελματίας, μικροαγρότης, νέος-α.
Το πρόγραμμα
του ΚΚΕ είναι η ευχή τής μάνας για το παιδί της.
Το πρόγραμμα
του ΚΚΕ είναι τ’ «όνειρο» του πατέρα για το βλαστάρι του.
Το πρόγραμμα
του ΚΚΕ είναι οι «προσευχές» τής γιαγιάς και του παππού για τα εγγόνια τους.
Το πρόγραμμα
του ΚΚΕ είναι η ανθόσπαρτη ζωή που προσδοκούν τα νιόπαντρα ζευγάρια.
Το πρόγραμμα
του ΚΚΕ είναι η πραγματοποίηση των ονείρων των ερωτευμένων.
Το πρόγραμμα
του ΚΚΕ είναι η καθόλα εξασφαλισμένη ζωή τού παιδιού πριν ακόμη γεννηθεί.
Το πρόγραμμα
του ΚΚΕ με λίγα λόγια, είναι το κολύμπι στα βαθιά, τα καθάρια νερά τής
ευημερίας--ευτυχίας που καθείς επιδιώκει για τη ζωή του, τη ζωή των παιδιών
του, τη ζωή των παιδιών των παιδιών του και γενικά για τις επόμενες γενιές.
ΣΥΝΕΠΩΣ:
Το πρόγραμμα
του ΚΚΕ είναι το λαμπρό μέλλον τής πατρίδας μας, της Ελλάδας.
Το πρόγραμμα
του ΚΚΕ είναι το λαμπρό μέλλον που πρέπει να επικρατήσει σ’ όλην τη Γη. Το
λαμπρό μέλλον που οφείλει να κατακτήσει ολάκερη η ανθρωπότητα, κι αυτό δεν
αποτελεί υπερβολή ή σχήμα λόγου.
ΓΙΑΤΙ;
Διότι απέναντι
απ’ το πρόγραμμα του ΚΚΕ υπάρχει βάλτος. Επικίνδυνος βάλτος. Υπάρχει δηλαδή
ό,τι βιώνει σήμερα ο λαός μας, ό,τι βιώνουν οι λαοί, ό,τι χειρότερο και απόλυτα
πιο βάρβαρο θα βιώσουμε στο εξής, αν δεν αφήσουμε τα ευχολόγια για να
προχωρήσουμε στην πράξη, απαλλαγμένοι από φόβους, φοβίες, αυταπάτες…
ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ
ΕΠΟΜΕΝΩΣ ΑΠ’ ΤΟ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΒΑΛΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΧΟΥΝ ΑΛΥΣΟΔΕΜΕΝΟΥΣ ΚΑΙ ΠΡΙΝ ΜΑΣ
ΚΑΤΑΠΙΕΙ, ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΟΥΜΕ ΣΤΟΧΟ, ΜΑ ΚΑΙ ΤΑΚΤΙΚΗ ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ.
ΚΙ Ο ΣΤΟΧΟΣ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΚΟΛΥΜΠΗΣΟΥΜΕ ΛΕΥΤΕΡΟΙ ΣΤΑ ΠΟΛΥ ΒΑΘΙΑ
ΚΑΘΑΡΙΑ ΝΕΡΑ. Σωστά; ΣΩΣΤΑ!
Ναι, μα δεν
μπορούμε να πιάσουμε, να επιτύχουμε, κανέναν στόχο στη ζωή, αν στέκουμε
"αμίλητοι" και "ακίνητοι", αυταπατώμενοι πως άλλοι θα μας
φέρουν έτοιμο στο πιάτο αυτό που δικαίως ορεγόμαστε...
Δεν
μπορούμε δηλαδή να κολυμπήσουμε στα βαθιά, αν δεν καταβάλλουμε τις ανάλογες
προσπάθειες να φτάσουμε πρώτα μέχρι εκεί...
ΑΡΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ
Ν' ΑΠΟΦΑΣΙΣΟΥΜΕ ΝΑ "ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ" ΚΑΙ ΝΑ "ΚΙΝΗΘΟΥΜΕ".
Όχι όμως σαν
όχλος, μα με ΤΑΚΤΙΚΗ που θα υπηρετεί αυστηρά τον
στόχο μας. ΤΟ ΔΡΟΜΟΛΟΓΙΟ ΔΗΛΑΔΗ ΑΠ’ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΦΤΑΝΟΥΜΕ ΤΕΛΙΚΑ ΕΝΩΜΕΝΟΙ
ΣΤΟΝ ΠΡΟΟΡΙΣΜΟ ΜΑΣ.
(Αυτό το δρομολόγιο βέβαια, δεν
είναι περίπατος στην παραλία ένα καλοκαιρινό βραδάκι. Είναι πάλη. Σκληρή,
ανελέητη, ταξική πάλη. Μόνο που την σκληρότητα δεν την επιβάλλει η δική μας
οικονομική τάξη, μα η οικονομική τάξη των εκμεταλλευτών. Οι καπιταλιστές και το
κράτος τους. Δεν είναι όμως της ώρας να το αναλύσουμε.)
ΑΣ ΔΟΥΜΕ
ΛΟΙΠΟΝ ΤΙΣ ΚΑΤΑΛΥΤΙΚΕΣ, ΤΙΣ ΒΑΣΙΚΕΣ ΦΑΣΕΙΣ, ΤΗΣ ΤΑΚΤΙΚΗΣ ΠΟΥ ΕΝΔΕΙΚΝΥΤΑΙ
Ν’ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΟΥΜΕ:
1) Πάμε στην ακτή
(σηκωνόμαστε απ’ τον …καναπέ).
2) Μπαίνουμε στο
ξέβαθο (οργάνωση στο σωματείο μας).
3) Μαθαίνουμε να
κολυμπάμε (οργανωμένος ταξικός αγώνας).
4) Προχωράμε προς
τα μέσα (συμπόρευση με τους συνδικαλιστές κομμουνιστές).
5) Ρίχνουμε
μακροβούτι στα πρώτα άπατα -για τον καθένα μας, νερά τής θάλασσας (συστράτευση
με το ΚΚΕ).
6) Δυναμωμένοι
πια, κολυμπάμε δυνατά, αποφασιστικά και άφοβα, στα επόμενα άπατα -για όλους μας
πλέον, νερά τής θάλασσας (κομμουνιστική επανάσταση),
7) Φτάνουμε
τελικά στα πολύ βαθιά, τα καθάρια νερά (οικοδόμηση του κομμουνισμού με εφαρμογή
τού προγράμματος του ΚΚΕ).
(ΣΗΜΑΝΤΙΚΗ
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: «Η αρχή το ήμισυ του παντός» ως γνωστό, κι επομένως το πρώτο βήμα (1), δύσκολα θα γίνει δίχως τη βοήθεια των
πρωτοπόρων. Επειδή όμως οι πρωτοπόροι και μάλλον στην πλειοψηφία τους είναι
άνεργοι, εκεί που μπορούν να προσφέρουν πιο αποτελεσματική βοήθεια για να γίνει
από χιλιάδες κι εκατοντάδες χιλιάδες το πρώτο βήμα (1),
είναι οι Λαϊκές Επιτροπές στις γειτονιές (χωρίς να μπαίνουν όμως σε δεύτερη
μοίρα τα σωματεία). Κατά συνέπεια και κατ' ανάγκη επομένως, οι Λαϊκές
Επιτροπές πρέπει ν’ ανοίξουν σαν βεντάλια, γιατί ΠΡΩΤΟΝ οι άνεργοι στην Ελλάδα
συναγωνίζονται σε πληθυσμό τούς εργαζόμενους και ΔΕΥΤΕΡΟΝ δεν υπάρχει φτωχός
άνεργος ή εργαζόμενος, συνταξιούχος, μικροεπαγγελματίας κλπ. (μη φασίστας
βεβαίως), που δεν δικαιούται να είναι ένα ακόμη πετραδάκι για να χτιστεί σε κάθε γειτονιά το τσαρδάκι τής
λαϊκής οργάνωσης αντίστασης-αντεπίθεσης, με γερά κι ακλόνητα θεμέλια τούς πρωτοπόρους. Τους κομμουνιστές.)
Τέλος, ως κατακλείδα ας θέσω τα πλέον δικαιολογημένα ερωτήματα:
Αφού το πρόγραμμα του ΚΚΕ είναι οι χτύποι κάθε λαϊκής καρδιάς, γιατί ο λαός
μας δεν πράττει τα δέοντα;
Γιατί ακόμη και στις εκλογές προ ολίγων ημερών, υπέγραψε την καταδίκη του
–συνειδητά μάλιστα, επιβραβεύοντας με την ψήφο του τον σάπιο καπιταλισμό, την
Ευρωπαϊκή Ένωση των μονοπωλίων και άπαντες τους πολιτικούς υπηρέτες τους,
φασίστες και μη; Γιατί;
Γιατί επέλεξε ο λαός μας να φερθεί σαν ...τελειωμένος ραγιάς; Γιατί;
Μα πάνω απ' όλα, πού χάθηκε ορέ πατριώτες 'κείνην τη μέρα των εκλογών, η
περιβόητη, η ξακουστή περηφάνια τής φτωχολογιάς;;;
Την έθαψε στα έγκατα της γης ο "τηλεκατευθυνόμενος" φόβος;
Καλή Γκέλμπεση
- συγγραφέας
Αφού πρώτα, φυσικά, υποκλιθώ και στο παρόν άρθρο, αλλά και σ΄αυτό που παραπέμπει, θέλω να μου επιτραπεί να πω δυο ... πεζά λόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφή- Πλατύ άνοιγμα σε όλον τον κόσμο για συστράτευση στις Λαϊκές Επιτροπές (π.χ. με δελτία τύπου, δημοσιεύσεις στον τοπικό τύπο, στο τοπικό ραδιόφωνο κλπ. κλπ.).
- Αφού, διαβαστεί ένα κείμενο σαν π.χ. αυτό που γράφεις στο άρθρο που παραπέμπεις - σκέφτομαι αύριο μάλλον να το εκτυπώσω και να το έχω για μια ... εύκαιρη χρήση - , να πάμε παρακάτω.
Με καταγραφή προβλημάτων και πρωτοβουλιών, εκλογή οργάνων, δημιουργίας Επιτροπών Δράσης, να μπει όλο το Δυναμικό στη δουλειά.
υ.γ.: Η σύνδεση των Λαϊκών Επιτροπών με το ΠΑΜΕ, είναι εκ των ουκ άνευ.
Γεια και χαρά σου !
...Λόγια πεζά φάρε μου, πατάνε στη γη. Στην πραγματικότητα. Στην ανάγκη. Κι όντως, μόνο από τέτοια έχει ανάγκη ο λαός κι όχι από αερολογίες.
ΔιαγραφήΌσο για το ΠΑΜΕ, δεν διαφωνώ.
Γι' αυτό και διευκρινίζω 'όχι σε δεύτερη μοίρα τα σωματεία'.
Όπως συμφωνώ επίσης μ' εκείνο το πλατύ άνοιγμα των λαίκών επιτροπών, που ενώ υπήρχαν προύποθέσεις κι απ' τον κόσμο σημαντικές διαθέσεις να επιτευχτεί η μαζικοποίησή τους εξαρχής, οι υπεύθυνοι των λαίκών επιτροπών μάλλον δεν κατάφεραν ν' ανταποκριθούν στο βαθμό που όντως μπορούσαν. (Οπωσδήποτε πάντως, κάποιες λαίκές επιτροπές περπάτησαν πιο μαζικά από άλλες).
Τέλος πάντων, αυτά είναι άλλης συζήτησης θέμα.
ΚΑΛΗ μας συνέχεια φάρε.