Δευτέρα 24 Ιουνίου 2019

...ΚΙ ΟΜΩΣ, ΥΠΑΡΧΕΙ ΔΙΕΞΟΔΟΣ ΚΑΙ ΑΡΑ ΛΥΣΗ!!!

ΧΩΡΙΣ ΑΦΕΝΤΙΚΑ!!!



Προχώρα!

Όταν σ’ αφήνουν άνεργο,
τεμπέλη σε βαφτίζουν.
Σαν σου στερούν στο κρύο τη φωτιά,
τσιγκούνη σε χλευάζουν.
Kι αν νηστικός παραπατάς,
μέθυσο σε φωνάζουν.
Και σαν η πείνα σου, βοά,
είσαι …απλά, καλοφαγάς.
Με τα χαράτσια σα βογκάς
κι αρνιέσαι να πληρώσεις,
σε λεν’ αισχρό φοροφυγά.
Κι άμα σηκώνεις το κεφάλι
ψηλότερα και πιο ψηλά,
όταν αρνιέσαι να πεθάνεις
για των αστών την κοιλιά,
«είσαι άπατρις!», κραυγάζουνε,
στην πλάτη σου οι καθισμένοι.
«Πώς θα σταθούν τ’ αφεντικά;
Πώς θα σωθεί η πατρίδα;
Πατριωτισμός είναι η πειθαρχία στο σύνταγμα,
στους νόμους τής πατρίδας!»,
σκούζουνε κι οι λακέδες τους,
…σφίγγοντάς σου τις χοντρές αλυσίδες.
«Στάσου λιποτάκτη! Σε καλεί η πατρίδα(!)»,
σε προστάζουν απειλητικά.
Μα εσύ δεν τους ακούς. Δεν σκιάζεσαι.
Σπας τις αλυσίδες και προχωράς.
Ξέρεις, μπροστά είν’ η δική σου πατρίδα.
Χωρίς αφεντικά!!!

Καλή Γκέλμπεση (απ' το βιβλίο μου Δ΄ Τραγουδοποιήματα)

(Από παλαιότερη ανάρτησή μου // 20 Οκτωβρίου 2016. Πιο σωστά, ήταν η τελευταία ανάρτησή μου μέχρι τα σήμερα, που κατάφερα επιτέλους να ανακτήσω και πάλι το blog μου)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου