Παρασκευή 2 Νοεμβρίου 2012

ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΣΤΙΓΜΕΣ...

....Τέτοιες είναι οι σημερινές στιγμές, 
όπου η μία μετά την άλλη οι αργυρώνητες πένες στον αστικό Τύπο, μ' έναν καταπληκτικό συντονισμό, 
αντί για μελάνι, χύνουν μαύρο δάκρυ στο χαρτί «...για τη σωτηρία της χώρας», 
ενώ αυτό που τους καίει είναι η σωτηρία του ταμείου του κάθε καπιταλιστή, 
συνολικά του ταμείου των καπιταλιστών, 
μέσα από τη γενικευμένη εφαρμογή εργασιακών σχέσεων 
που γυρνάνε την εργατική τάξη έναν αιώνα πίσω, 
τότε που τον εργάτη τον αγόραζαν ψαχουλεύοντας τα μπράτσα του, 
όπως μετράγανε τα μουλάρια στα δόντια....

....Τόνοι μελάνι χύνονται καθημερινά στον αστικό Τύπο, για να πειστεί η εργατική τάξη ότι δεν πρέπει να γκρεμίσει τα αφεντικά της, ότι αρκεί να εμπιστευτεί τη ζωή της σ' έναν καλύτερο ...διαχειριστή. 

Τόοοοονοι(!) μελάνι...,
κι ένας ο αντίλογος. ΕΔΩ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου