Ντάλα μεσημέρι ακούω σπαρακτικό κλάμα παιδιού στο δρόμο και το γείτονα
δίπλα να ωρύεται, «πες μου ποιος στο έκανε, να τον σκοτώσω!»
Πετάγομαι στο μπαλκόνι να δω τι συμβαίνει, μην και χρειάζεται να βοηθήσω σε
κάτι για το παιδί.
-Πάλι; Σου είπα καλέ μπαμπά, άρχισε να ηρεμεί ο μικρός.
-Μου είπες ότι εκείνο το παιδί σού έβαλε τρικλοποδιά κι έπεσες. Δεν
χτύπησες όμως. Εντάξει;
-Ναι, αλλά τον κυνήγησα να του βάλω κι εγώ τρικλοποδιά, κι ερχόταν το
πατέρας του και με είδε. Μ’ άρπαξε και με πέταξε πάνω στα κάγκελα και χτύπησα.
-Ποιος είπες πως είναι ο πατέρας του;
-Αυτός ο άγριος σού είπα καλέ μπαμπά, με το ακριβό αμάξι.
-Καλά, καλά, πάει τέλειωσε τώρα.
-Τι τέλειωσε ρε μπαμπά!; Κάθε μέρα στο σχολείο το ίδιο γίνεται στο σχόλασμα,
κι ο πατέρας του όλο τού λέει, «μπράβο μάγκα μου!». Κι εγώ όλο τρώω ξύλο. Πότε
απ’ το γιο και πότε απ’ τον πατέρα του.
-Χαίρετε κύριε Βασίλη, περνά μια κοπελιά και διακόπτει την κουβέντα τους.
-Γεια σου Ελευθερία. Πάλι ανακοινώσεις μοιράζεις; Δε βαρέθηκες; Και το
Ριζοσπάστη στο χέρι… Μη χάσεις…
-Κυρ-Βασίλη, πάρε να διαβάσεις κι εσύ κάνα Ριζοσπάστη, για θα πιαστείς στον
ύπνο όπως πας. Στις 6 και 7 Νοέμβρη έχει 48ωρη απεργία. Το ξέρεις έτσι; Κοίτα
να απεργήσεις λοιπόν και να έρθεις την Τρίτη στις 10.30 π.μ. στην Ομόνοια, στη
συγκέντρωση με το ΠΑΜΕ. Όμοια και την Τετάρτη στις 5 μ.μ., πάλι στην Ομόνοια.
-Τι απεργίες, συγκεντρώσεις, συλλαλητήρια και κουραφέξαλα, ρε κοπέλα μου.
Δε γίνεται τίποτα. Μας τα πήραν όλα. Δε βλέπεις…;
-Μωρέ και τη ζωή θα μας πάρουν αν δεν αντισταθούμε. Δεν το καταλαβαίνεις;
-Ωχ… Τι θες τώρα; Να πάμε να τα βάλουμε με τους δυνατούς; Δε γίνονται αυτά
τα πράματα…
-Δηλαδή μπαμπά, ούτε τον πατέρα αυτουνού θα πιάσεις να διαμαρτυρηθείς που με
χτύπησε; Τότε γιατί με γέννησες αφού φοβάσαι να με προστατέψεις; Γιατί μπαμπά;
Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου