ΒΡΕΘΗΚΕ ΚΙ ΑΛΛΟΣ ΤΡΟΠΟΣ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΑΝΘΡΩΠΙΝΟΣ Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ!!!

Εκτός απ’ την αλλαγή διαχείρισης του καπιταλισμού με την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚΟΣΥΡΙΖΑ, ισχυρίζεται ότι θ’ ανθρωπέψουν τον καπιταλισμό, βρέθηκε κι άλλος τρόπος.

…Λέει λοιπόν ο κύριος καλοταϊσμένος καθηγητής ενός πανεπιστημίου: «Ο όρος καπιταλισμός δεν είναι πλέον κατάλληλος. Θα πρέπει να αντικατασταθεί από τον όρο επιχειρηματικότητα - μια επιχειρηματικότητα ορθολογική. Διότι η εποχή τού θριάμβου τού καπιταλισμού έχει περάσει ανεπιστρεπτί».

Τι ακριβώς μάς λέει δηλαδή;

Ότι καπιταλισμός σημαίνει ιδιωτική επιχειρηματικότητα. Των καπιταλιστών βεβαίως-βεβαίως, γιατί δεν φανταζόμαστε ότι εννοεί π.χ. τον ψιλικατζή τής γειτονιάς ή το μικρομάγαζο που βάζει «λουκέτο».

Οι επιχειρήσεις όμως, θέλουν χέρια για να λειτουργήσουν και πελάτες για να πουλήσουν. Κι όπως είναι λογικό, κανένας καπιτα-ληστής δεν μπορεί να τα κάνει αυτά μόνος του.

Ας το κάνουμε λοιπόν λιανά με λίγα παραδείγματα, για να είμαστε και πιο συγκεκριμένοι:

Μπορεί ένας βιομήχανος να κινήσει με τα δυο του χέρια το ναυπηγείο του για να κατασκευάσει ή να επισκευάσει καράβια;

Μπορεί ένας εφοπλιστής να κινήσει μόνος του τα καράβια στους ωκεανούς;

Μπορεί ένας μεγαλοκατασκευαστής να φτιάξει μόνος του δρόμους, οικοδομές κλπ;

Μπορεί ένας μεγαλέμπορας να βγει να πουλήσει μόνος του παπούτσια, ρούχα, ηλεκτρικά είδη, τρόφιμα κλπ;

Μωρέ ούτε το βρακί που φοράνε δεν μπορούν να πλύνουν αυτοί μόνοι τους!

Κι αφού δεν μπορούν να πλύνουν ούτε το βρακί τους, πώς διάολο κολυμπάνε στο χρήμα;;;

Δια της εκμετάλλευσης των εργατοϋπαλλήλων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων, βεβαίως-βεβαίως. Κοινό μυστικό αυτό πια…

Αυτός είναι ο καπιταλισμός άλλωστε, κι εκείνο που χαρακτηρίζει τούς καπιτα-ληστές, τους μονοπωλιακούς ομίλους τους και τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς τους, είναι το ρήμα «εκμεταλλεύομαι».

Εφόσον λοιπόν κοτζάμ καθηγητής προτείνει την αντικατάσταση της λέξης «καπιταλισμός» μ’ ένα συνώνυμό της, τη λέξη «επιχειρηματικότητα», σκεφτήκαμε να προτείνουμε και συνώνυμα του ρήματος «εκμεταλλεύομαι», για να διευκολύνουμε ν’ αλλάξει ο Μανολιός και να βάλει τα ρούχα του αλλιώς...

Πάμε λοιπόν:

ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΟΜΑΙ, καρπώνομαι, αρπάζω, βουτάω, κλέβω, γδέρνω, διαρπάζω, ιδιοποιούμαι, καταχρώμαι, λωποδυτώ, ληστεύω, σφετερίζομαι, υπεξαιρώ, υφαρπάζω κλπ.

Μαζί με την εκμετάλλευση όμως, γεννιέται και γιγαντώνεται η ανεργία, που εντέλει επιβάλλεται. Μαζί μ’ αυτήν επιβάλλεται εξ’ αντικειμένου και η πείνα. Κι όταν αρχίζουν να γενικεύονται αυτά και μάλιστα ανεπιστρεπτί, επιβάλλονται δια της καταστολής.

Όπως αντιλαμβάνεστε, είναι απαραίτητο ν’ αντικατασταθούν κι αυτά με τα συνώνυμά τους.

Διότι όταν εμείς, αν κι εργάτες, προσφέρουμε τη βοήθειά μας στους καθηγητάδες των πανεπιστημίων που θυσιάζονται για τη σωτηρία τού καπιταλισμού, το κάνουμε ολοκληρωμένα.

Πάμε λοιπόν:

ΑΝΕΡΓΙΑ: Δεν βρήκαμε συνώνυμα αυτής τής λέξης. Δεν υπάρχουν.  

ΠΕΙΝΑ: αδεκαρία, αμασία, ανάγκη, αναπαραδιά, ανέχεια, απενταρία, απληστία, απορία, αραθυμιά, ασιτία, αστομωσιά, αφραγκιά, αχορταγιά / αχορτασιά, γούλα, έλλειψη τροφίμων, ένδεια, εξαθλίωση, επιθυμία, λαιμαργία, λιγούρα, λιγωμάρα, λίμα, λιμάγρα, λίμασμα, λιμοκτονία, λιμός, λόρδα, μιζέρια, νηστικάδα, όρεξη, περίοδος ισχνών αγελάδων, σιτοδεία, στέρηση, φτώχια, ψωμόλυσσα.

KΑΤΑΣΤΟΛΗ: [εξουδετέρωση από πριν ή αμέσως μετά, μιας εξέγερσης ή παρόμοιας ενέργειας]

Καταστολή: κατάπνιξη, στραγγαλισμός, τσάκισμα

Καταστολή:  καταστολή των εργατικών κινητοποιήσεων

Κατάπνιξη του ταξικού συνδικαλιστικού κινήματος

Στραγγαλισμός των λαϊκών δικαιωμάτων

Τσάκισμα τού ταξικού λαϊκού κινήματος και της πρωτοπορίας τής εργατικής τάξης. Και δια την απρόσκοπτον διαδικασίαν αποκεφαλισμού τού λαού, ενεργοποίηση της φασιστικής χείρας τού καπιταλισμού…  

Όπως διαπιστώνετε κυρίες και κύριοι, νέες και νέοι, γυναίκες και άνδρες, ό,τι κι αν κάνουν, ο καπιταλισμός είναι καπιταλισμός και φέρνει οικονομικές κρίσεις, εξαθλίωση, ανεργία, δυστυχία, πολέμους.

Όποιον όρο λοιπόν κι αν λανσάρουν, για να τον παρουσιάσουν «ανθρώπινο», η ουσία δεν αλλάζει.

Για τούτο και καταλήγουμε πάλι στο αδιαμφισβήτητο συμπέρασμα ότι:

Εκείνο εντέλει που χρειάζεται ν’ αντικατασταθεί και να πεταχτεί στα σκουπίδια, είναι ακριβώς αυτό το σύστημα, το καπιταλιστικό, που έχει σαπίσει και αναδίνει την μπόχα και τη βαρβαρότητά του.

Πώς προτιμάτε λοιπόν να εκφράζετε ό,τι βιώνετε μες στον καπιταλισμό;

Δηλαδή: Ανεργία, φτώχεια, πείνα, καταστολή; ή να τα λέτε με τα συνώνυμά τους;

Ή μήπως εντέλει προτιμάτε ν’ απαλλαγείτε απ’ όλα αυτά, ανατρέποντας την εξουσία των μονοπωλίων, τον καπιταλισμό;

Αυτό φυσικά σημαίνει ότι θα χτίσουμε, θα χτίσει ο λαός,  τη δική του εξουσία, και θ’ απολαμβάνει τον πλούτο που παράγει.

Σ’ αυτήν την περίπτωση όμως, θα πρέπει να μπείτε στον κόπο να βρείτε τα συνώνυμα της φράσης «λαϊκή ευημερία».

Διαρκής ευημερία όλου τού λαού!!!

Η συνέχεια και οι αποδείξεις ΕΔΩ (περί τού κυρίου καθηγητή και των εμπνεύσεών του, καθώς και περί τού αποδεδειγμένα σάπιου καπιταλισμού που δεν αλλάζει, άρα δεν εξανθρωπίζεται)