ΕΙΝΑΙ Ο ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ-ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ …ΗΛΙΘΙΕ...

Πόσοι είμαστε οι ανεργοάφραγκοι σήμερα; Γύρω στο 1.500.000 ψυχές.

Πόσοι είναι οι εργαζόμενοι άφραγκοι σήμερα; Τόσοι και πολλοί παραπάνω.

Κι αν προστεθούν και οι φαμίλιες μας; Ξεπερνάμε τα 5.000.000 με 6.000.000 εκείνοι που μας έχει απαγορευτεί να ζούμε αξιοπρεπώς οικονομικά.

ΓΙΑΤΙ;;;

Είμαστε άχρηστοι; Ανίκανοι; Ηλίθιοι; Τεμπέληδες; Ακαμάτηδες;

ΟΧΙ!!!

Τότε; Γιατί;

Μήπως η Ελλάδα δεν μπορεί ν’ ανταποκριθεί στις βασικές ανάγκες όλου τού πληθυσμού;

ΟΧΙ!!!

Αντίθετα, έχει δυνατότητες ν’ ανταποκρίνεται εσαεί σ’ όλες τις σύγχρονες διευρυμένες ανάγκες ενός πληθυσμού, πολύ μεγαλύτερου απ’ τα 10-12.000.000 ανθρώπων. Ίσως να μην είναι υπερβολή και τα 20.000.000 από κάποια στιγμή και μετά...

Τόσο(!) μεγάλο πληθυσμό μπορεί να ικανοποιήσει και με το παραπάνω, η μικρή μα εξαιρετικά  όμορφη και πλούσια χώρα μας!!!

Ελάτε λοιπόν να κάνουμε μαζί μια βόλτα στις ομορφιές και τον πλούτο της.

Τι βλέπουμε λοιπόν εδώ;

Ότι η Ελλάδα διαθέτει τις βάσεις για όσα απαιτούνται για την εξάλειψη της ανεργίας και για να ζούμε όλοι αξιοπρεπώς.

Ας τις απαριθμήσουμε:

1) Εργοστασιακή-βιομηχανική παραγωγή μέσων παραγωγής.

2) Ορισμένο επίπεδο ανάπτυξης σύγχρονης τεχνολογίας.

3) Εμπορικό δίκτυο.

4) Έμπειρο και πολυάριθμο εργατικό δυναμικό, με βελτιωμένο μορφωτικό επίπεδο και εξειδίκευση

5) Πολυάριθμο επιστημονικό δυναμικό.

(Το ότι όλα αυτά, άψυχα και έμψυχα βρίσκονται υπό την εκμετάλλευση μιας δράκας ντόπιων και ξένων κηφήνων, είναι κάτι που θα το συζητήσουμε μετά).

Πάμε παρακάτω:

Μπορεί η Ελλάδα ν’ αναπτύξει επαρκώς κι επαρκέστερα τη βιομηχανική και αγροτοκτηνοτροφική της οικονομία, ώστε να περιοριστούν στο ελάχιστο οι εισαγωγές;

ΝΑΙ!!!

Πώς;;;

Με αξιοποίηση του τεράστιου αναξιοποίητου ορυκτού πλούτου της (απαραίτητη προϋπόθεση για ανάπτυξη της βιομηχανίας).

Ας κάνουμε λίγο πιο συγκεκριμένη την αναφορά μας, στο τι υπάρχει σ’ αυτήν τη χώρα που κάποιοι θεωρούν «ψωροκώσταινα»…

Διαθέτει λοιπόν η Ελλάδα:

1) Βωξίτη  (για ανάπτυξη βιομηχανιών που αφορούν προϊόντα που έχουν ως πρώτη ύλη το αλουμίνιο).

2) Νικέλιο (για την παραγωγή ανθεκτικών κραμάτων με χάλυβα).

3) Ψευδάργυρο και χρυσό (χρυσάφι...)

4) Λευκόλιθο, μάρμαρο (που λόγω τής ποιότητάς του κατέχει εξέχουσα θέση στη διεθνή αγορά).

5) Λιγνίτη (για παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας).

6) Τεράστιο υδάτινο δυναμικό (για την παραγωγή επίσης ηλεκτρικής ενέργειας).

7) Πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου( στο Βόρειο Αιγαίο, στη λεκάνη Ρόδου, νότια της Κρήτης, στο Ιόνιο, στον Πατραϊκό Κόλπο).

8) Υψηλό αιολικό δυναμικό και πηγές γεωθερμίας, (ιδιαίτερα στα νησιά του Αιγαίου).

9) Αναπτυγμένη βιομηχανία χάλυβα, σιδήρου, χαλκού.

10) Αμυντική βιομηχανία.

11) Βιομηχανία πλαστικών.

12) Παραγωγή τσιμέντου και άλλων οικοδομικών υλικών.

13) Η μηχανοποίηση του κλάδου των κατασκευών μπορεί να καλύψει γενικά τις ανάγκες κατασκευής δημόσιων έργων - κατασκευών, λαϊκής κατοικίας.

14) Η λαϊκή κατοικία όμως χρειάζεται πλακάκια, τζάμια, είδη υγιεινής, χρώμα, στρωσίδια κλπ. κλπ.

15) Η Ελλάδα έχει δάση για ξυλεία και προϊόντα ξύλου. Άρα, μπορεί να γίνει ανάπτυξη εργοστασίων και βιομηχανιών για παραγωγή των όποιων προϊόντων με βάση το ξύλο.

16) Ναυπηγεία (τα περισσότερα τα κλείσαν και κλείνουν και τα υπόλοιπα)

Απ’ τις 16 ενδεικτικές παραπάνω περιπτώσεις όμως, προκύπτουν πολλαπλάσιες δραστηριότητες. Π.χ. μεταποιητικές βιομηχανίες, καταστήματα, υπηρεσίες.

Ποιο το αποτέλεσμα συνεπώς, αν επιλεγεί αυτή η βιομηχανική ανάπτυξη;

Και ποιο το αποτέλεσμα αν σ’ αυτά προσθέσουμε:

α) Τα λιμάνια (τώρα τα πουλάνε και τα ξεπουλάνε…).

β) Τον εμπορικό κι επιβατικό στόλο (τώρα τον εκμεταλλεύονται οι εφοπλιστές, κι επιπλέον τον κατασκευάζουν και τον επισκευάζουν εκτός Ελλάδας).

γ) Τα τρένα, τα αστικά και υπεραστικά μέσα μαζικής μεταφοράς (που επιπλέον θα κατασκευάζονται και θα επισκευάζονται εδώ).

Δεκάδες ακόμη δραστηριότητες μπορούμε να προσθέσουμε.

Ποιο λοιπόν το αποτέλεσμα αν μπει μπροστά αυτή η παραγωγική μηχανή;;;

Ποιο;;;

Εύκολη η απάντηση.

Έλλειψη εργατικών χεριών!

Από ’κεί δηλαδή που σήμερα περισσεύουν 1.500.000 άνεργοι,

«αύριο» θα μας λείπουν 1.500.000 εργαζόμενοι, τουλάχιστον!!!

Γιατί;;;

Θ’ απαντήσουμε μ’ ένα και μόνο παράδειγμα:

Δε νοούνται βιομηχανικές περιοχές με δεκάδες κι εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενους, χωρίς τις απαραίτητες υπηρεσίες. Σχολειά, σχολές, πανεπιστήμια, νοσοκομεία, θέατρα-ψυχαγωγία, γυμναστήρια, κολυμβητήρια, spa, κομμωτήρια, καταστήματα κλπ. Κι άλλα, πολλά!

Πάμε όμως επιγραμματικά και παρακάτω:

Ανάπτυξη της αγροτοκτηνοτροφικής παραγωγής τής Ελλάδας, σε βαθμό που θα καλύπτει τις διατροφικές της ανάγκες και θα κάνει αβέρτα εξαγωγές, αντί αβέρτα εισαγωγές όπως σήμερα...

Υπάρχει, επίσης, μεγάλη μηχανοποίηση της αγροτικής παραγωγής.

Η Ελλάδα έχει σημαντική παραγωγή σιταριού, καλαμποκιού, άλλων δημητριακών, πατάτας, φασολιών, διαθέτει υψηλής ποιότητας λάδι, οπωροκηπευτικά, κρασί, ροδάκινα, εσπεριδοειδή, σταφίδα, μέλι κ.ά.

Η κτηνοτροφία της Ελλάδας παρουσιάζει υψηλό βαθμό συγκέντρωσης, και με κεντρικό σχεδιασμό μπορεί να καλύψει το μεγαλύτερο μέρος των εγχώριων αναγκών κατανάλωσης σε πρόβειο γάλα, κρέας κ.λπ., αλλά και αναπτυγμένη βιομηχανία τροφίμων και ποτών.

Επίσης, η αγροτική παραγωγή μπορεί να στηρίξει τη βιομηχανία τροφίμων.

Έχουμε και πολύ καλής ποιότητας βαμβάκι.

Αντίστοιχα, διαθέτουμε σημαντική βάση παραγωγής κλωστοϋφαντουργίας, ένδυσης, υπόδησης καθώς και σχετική τεχνογνωσία.

Πόσες μεταποιητικές βιομηχανίες συνεπώς θα προκύψουν απ’ την αγροκτηνοτροφική παραγωγή;

Π.χ., εκτός απ’ την κλωστοϋφαντουργία, θα έχουμε βιομηχανίες υποδημάτων, κατασκευής ρούχων υφασμάτινων και δερμάτινων, κατασκευής τσαντών, κλπ. κλπ.

Να προσθέσουμε επίσης, ότι είναι επόμενο πως με τέτοια βιομηχανική και αγροτοκτηνοτροφική ανάπτυξη θα πάρει φωτιά κι ο κλάδος τής οικοδομής.

Νέες σύγχρονες κατοικίες πάμφθηνες, διότι η στέγη είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Φυσικά, χωρίς τη θηλιά τού τραπεζίτη…

Κι οι κατοικίες, θέλουν πλακάκια, είδη υγιεινής, ηλεκτρικά είδη, χρώματα, τζάμια, έπιπλα κλπ.

Κι επειδή μια τέτοια ανάπτυξη στα χέρια τού λαού, πάει πακέτο κι η αγάπη για το βιβλίο, θα έχουμε και τεράστια παραγωγή στο χώρο των εντύπων.

Είναι λοιπόν δυνατόν μια τέτοια ανάπτυξη να μην εξαλείψει την ανεργία και να μην απαιτήσει επιπλέον εργατικά χέρια;

Είναι ποτέ δυνατόν μια τέτοια ανάπτυξη να μη χρειάζεται όλο και περισσότερους επιστήμονες, δάσκαλους, γιατρούς, ηθοποιούς, θεατρολόγους, γυμναστές, οικοδόμους, τσαγκαράδες, κομπιουτεράδες, εργατοτεχνίτες, ηλεκτρολόγους, ηλεκτρονικούς, κομμώτριες, καθαρίστριες, μάγειρες, τουριστικά επαγγέλματα, ναυτικούς, κλπ;

Είναι ποτέ δυνατόν μια τέτοια ανάπτυξη να μην γιομίσει τη χώρα με θέατρα, κινηματογράφους, θέρετρα αναψυχής, εστιατόρια, σχολειά, πανεπιστήμια, παιδικούς σταθμούς, παιδικές χαρές, πάρκα, γυμναστήρια, κολυμβητήρια, γήπεδα, κλπ;

Είναι ποτέ δυνατόν σε μια τέτοια ανάπτυξη να χωράνε τα ναρκωτικά και οι άλλες βλαβερές εξαρτήσεις για την νεολαία και γενικά τον άνθρωπο;

Είναι τόσες πολλές οι σύγχρονες και όλο διευρυνόμενες ανάγκες τού ανθρώπου, που αυτός ο κατάλογος ικανοποίησής τους τελειωμό δεν επιτρέπεται να έχει.

Όπως δεν επιτρέπεται να επιτρέπουμε να μας στερούν δια της ανεργίας και της φτώχειας την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών μας.

Στο δια ταύτα τώρα:

Γιατί μέχρι τώρα αυτή η ανάπτυξη δεν έγινε ουδέποτε πραγματικότητα;

Γιατί;;;

Εύκολη η απάντηση.

Διότι οι καπιταλιστές επενδύουν μόνο όπου μυρίζονται χοντρά κέρδη και όχι για την κάλυψη των λαϊκών αναγκών.

Συνεπώς, η ανάπτυξη που προαναφέραμε δεν χωρά στα καπιταλιστικά πλαίσια, πολύ δε περισσότερο δεν χωρά στα πλαίσια της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Μια τέτοια ανάπτυξη, που θα κάνει την Ελλάδα όνειρο των λαών όλου τού πλανήτη, μπορεί να προκύψει μόνο με κεντρικό σχεδιασμό οικονομίας.

Κεντρικός σχεδιασμός οικονομίας όμως, εφαρμόζεται μόνο στο σοσιαλισμό-κομμουνισμό.

Δηλαδή, μόνο η Εργατική-Λαϊκή Εξουσία, μπορεί να προχωρήσει σε κεντρικό σχεδιασμό οικονομίας.

Κι όποιος είναι πραγματικός πατριώτης, δεν μπορεί να θέλει τίποτα λιγότερο για τούτη τη χώρα. Για τη χώρα του. Για την Ελλάδα.

Διότι πατριωτισμός είναι η φροντίδα, η μέριμνα καθενός να είναι η πατρίδα του ισχυρή. Και μια ισχυρή πατρίδα απαιτεί δυνατό λαό. Κι ένας δυνατός λαός, παίρνει την υπόθεση της πατρίδας του στα χέρια του, για ν’ αναπτύξει όλες τις παραγωγικές της δυνατότητες.

Αυτό σημαίνει, ότι πρωτίστως απαλλάσσει την πατρίδα του κι απαλλάσσεται κι ο ίδιος απ’ τους εκμεταλλευτές του. Απ’ τους καπιταλιστές και τον καπιταλισμό. Ανατρέπει δηλαδή την εξουσία των μονοπωλίων.

Το πώς και το πότε θα γίνει αυτό όμως κατορθωτό, δεν είναι δυνατόν να το αναλύσουμε σ’ αυτήν την ανάρτησή μας. Πάντως, φτάνει να τ' αποφασίσει ο υποκειμενικός παράγοντας. Ο λαός.

Τελειώνοντας, οφείλουμε να επιβεβαιώσουμε αυτό που ήδη έχετε υποπτευτεί. Ότι δηλαδή όλο αυτό που διαβάσατε και με το οποίο φανταζόμαστε πως δεν διαφωνείτε, είναι εν πολλοίς η πολιτική πρόταση - διέξοδος του ΚΚΕ.

Κι ομολογουμένως, είναι μονόδρομος για φιλολαϊκή έξοδο από την κρίση και ανάπτυξη σε όφελος των εργαζομένων.

Σας παραπέμπουμε λοιπόν για καθημερινή αληθινή ενημέρωση ΕΔΩ, καθώς και στον 902gr, και σας προτείνουμε να σκεφτείτε ανεπηρέαστα όσα διαβάσατε εδώ.

Πάρτε λοιπόν τις αποφάσεις σας:

Διαχείριση του καπιταλισμού που σαπίζει όλο και πιο επικίνδυνα, ή σοσιαλιστική-κομμουνιστική επανάσταση;;;

Απαντήστε με το χέρι στην καρδιά και τα υπόλοιπα θα τα πούμε και θα τα βρούμε στην πορεία…

Να θυμάστε μόνο, πως με εξουσία τα μονοπώλια, τον καπιταλισμό δηλαδή, 

όλες οι κυβερνήσεις στα πλαίσιά του, τον καπιταλισμό υπηρετούν και θα υπηρετούν, 

είτε από …Δεξιά, είτε από …Αριστερά.