Αυτή η κραυγή τού νεαρού κρατούμενου ακούστηκε πολύ πριν ξεκινήσει την
απεργία πείνας, κι ο απόηχός της δονεί ακόμη τα φυλλοκάρδια κάθε μάνας που
βλέπει το παιδί της να ξεκινά να «ζήσει» απ’ την αρχή.
Κι εξηγούμαι.
Διαφωνώ κάθετα με την στάση ζωής που επέλεξε αυτό το παιδί και κατέληξε
ποινικός κρατούμενος. Σ’ αυτό το «επέλεξε» όμως, χωράνε και πολλά εισαγωγικά.
Αλήθεια, ποιος οδήγησε αυτό το παιδί στον υπόκοσμο; Δεν φαντάζομαι ότι
ξύπνησε ένα πρωί και είπε: Πόσο
έχει ο μήνας σήμερα; Α, μάλιστα. Καιρός ν’ αφήσω την αγκαλιά τής μάνας μου, την
καλοπέραση που μου προσφέρει η ευρύτατη οικονομική επιφάνεια της οικογένειάς
μου και να το ρίξω στην αλητεία και τις ληστείες…
Ναι, διαφωνώ κάθετα με ό,τι αντιπροσωπεύει κοινωνικά τον Ν. Ρωμανό. Ως μάνα
και με το χέρι στην καρδιά, ίσως κάπου μέσα μου ν’ αποζητώ και μια σκληρή
κριτική στην οικογένειά του, γιατί ένα 10% για την πορεία των παιδιών μας,
βαραίνει κι εμάς τους γονείς. Το 90% όμως της ευθύνης για την κατάντια τόσο
νεαρών ατόμων, βαραίνει την πολιτεία.
Κι εξηγούμαι και πάλι:
Η εγκληματικότητα, κι ό,τι πολλάκις τη συνοδεύει με δήθεν πολιτικό μανδύα,
είναι κοινωνικό φαινόμενο. Είναι σύμπτωμα του καπιταλισμού. Είναι αποτέλεσμα της
παιδείας που όχι μόνον δεν μορφώνει κοινωνικά, αλλά σκοτώνει…
Τώρα θα μου πείτε, γιατί δεν μπλέκουν όλα τα παιδιά με ληστείες, ναρκωτικά
κλπ. Καλό είναι να ξεκινήσει μια τέτοια κουβέντα, για το πώς πέφτουν ή δεν
πέφτουν θύματα τα παιδιά, μα δεν είναι της στιγμής. Ή τουλάχιστον δεν είναι της
στιγμής γι’ αυτήν την ανάρτηση, όχι γι’ άλλο λόγο, μα για να μην ξεστρατίσουμε
απ’ το ζητούμενο.
Και ποιο είναι το ζητούμενο; Η ερμηνεία τής κραυγής που έβγαλε πριν αρκετό
καιρό ο Ν. Ρωμανός. ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ!!!
Αυτό βροντοφώναξε ο νεαρός όταν στρώθηκε και διάβασε μέσα στη φυλακή για να
δώσει πανελλήνιες εξετάσεις. ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ!!!
«ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ σαν άνθρωπος και όχι σαν σκουλήκι. Τη ζωή τού σκουληκιού τη
δοκίμασα κι ήταν όλο γλίτσα και βρωμιά. Θέλω να ξεκινήσω τη ζωή μου απ’ την
αρχή».
Τώρα βέβαια, το αν αυτή η νέα αρχή που επεδίωκε το παιδί, θα ήταν για μια
ιδανική ζωή γεμάτη οράματα, ιδανικά και υψηλές αξίες, δεν μπορώ να ξέρω.
Σίγουρα όμως δεν θεωρώ
ότι διάβασε για να περάσει στο ΤΕΙ και να εκπαιδευτεί εκεί για χειρότερο δρόμο
απ’ τον κακό που είχε πάρει.
Όπως και να έχει όμως το θέμα, είναι εξωφρενικό να επιχειρείται απ’ την κυβέρνηση η
επαναφορά τής θανατικής ποινής με όχημα τον όποιο Ρωμανό.
Διότι αν δεν αρθεί άμεσα, χτες
κιόλας, η απαγόρευση παρακολούθησης των μαθημάτων του και το παιδί πεθάνει απ’
την προσπάθειά του να «ζήσει», τότε θα έχει καταδικαστεί απ’ την Ελληνική Δικαιοσύνη και την κυβέρνηση σε θανατική ποινή, κι αυτή η θανατική ποινή θα
έχει εκτελεστεί…
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ.
Καλή Γκέλμπεση
(συγγραφέας)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου