ΞΕΡΙΖΩΜΟΣ... ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ!!!

Νόστος

Πατρίδα μου φτωχολογιά, ανάθεμα(!) η ξενιτιά.

Στα χέρια δε σε πήρα…

Σε σύνορα αλαργινά, όνειρα νόστος κι αγκαλιά!

…Της αλλαγής η μοίρα!!!

Βάγια τής μάνας η ευχή

το κόκκινο γαρύφαλλο!!!

Κέφι(!) στης πίκρας την κορφή,

απαντοχής περίχωρο!

Αρματωσιά κι ο έρωτας

και στις αυλές τραγούδια!

Νόστου καλωσορίσματα,

χαμόγελα βελούδια!

Καλή Γκέλμπεση "Τραγουδοποιήματα" 

"Με αφορμή την Παγκόσμια Μέρα Μεταναστών, το ΚΚΕ απευθύνει θερμό χαιρετισμό στους χιλιάδες Έλληνες μετανάστες που ζουν σε χώρες του εξωτερικού, ειδικά τους νέους μετανάστες που αναγκάστηκαν να ξενιτευτούν τα τελευταία χρόνια της καπιταλιστικής οικονομικής κρίσης, στους δεκάδες χιλιάδες οικονομικούς μετανάστες που ζουν στη χώρα μας. Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους χιλιάδες πρόσφυγες που δημιουργούν οι πόλεμοι των ιμπεριαλιστών στην περιοχή μας και ιδιαίτερα στη Συρία. Σε όλους όσοι κινδυνεύουν στα νερά του Αιγαίου και στους φράχτες που υψώνουν τα κράτη-μέλη της ΕΕ, που περιφέρονται στα διάφορα γήπεδα της Αττικής για να καταλήξουν, και πάλι, φυλακισμένοι στα κέντρα κράτησης και τις "Αμυγδαλέζες".

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗ ΣΥΝΕΧΕΙΑ. ΑΞΙΖΕΙ ΤΟΝ ΚΟΠΟ.

Πάντως, όσο και να προστάζεις "βάστα καρδιά μου γιατί μπροστά είν' τ' ακόμα πιο δύσκολα", 'κείνη λυγάει στιγμές-στιγμές. Πονάει... 

Πώς να μην πονάει όμως, όταν ο νους γυρνά και κοιτά το πέλαγος σπαρμένο με κορμιά μωρουδίστικα, παιδικά, εφηβικά και μεγαλύτερης ηλικίας ανθρώπων;

 

Και πώς να μην πονάει μια καρδιά όταν είναι ανθρώπινη και όχι ...κτήνους ναζιστικού, φανερού ή καμουφλαρισμένου...

 

 

Όμοια πονά και αγωνιά η ανθρώπινη καρδιά και για τους Έλληνες μετανάστες. Για της φτωχολογιάς τα παιδιά, που πήραν το δισάκι τους στον ώμο -μ' ένα πτυχίο μέσα, δύο ή και κανένα, 

και πήγαν να πουλήσουν την εργατική τους δύναμη σ' άλλη καπιταλιστική χώρα, βιώνοντας ουσιαστικά λίγο-πολύ εκεί στη μαύρη ξενιτιά ό,τι θα βίωναν κι εδώ στο πετσί τους.

Σκληρή κι όλο και σκληρότερη εκμετάλλευση...    

Ξεριζωμός...
Κι αν του "αλλάξουμε" τρία γράμματα;
ΞΕΣΗΚΩΜΟΣ!!! 
Καλομελέτα κι έρχεται, όπως λέει κι ο λαός...