Στελέχη τού
ΣΥΡΙΖΑ,
τεκμηριώνοντας το γιατί το κόμμα τους ψήφισε υπέρ της
τροπολογίας για τη χρηματοδότηση των κομμάτων,
τροπολογίας που στηρίζεται
ουσιαστικά στον «τρομονόμο»,
υποστηρίζουν λίγο - πολύ ότι,
το αστικό νομοθετικό οπλοστάσιο (που εξοπλίζει την
καταστολή) είναι ουδέτερο,
και ότι ο αντιλαϊκός
χαρακτήρας του εξαρτάται από το «συσχετισμό δυνάμεων».
Βεβαίως, αυτή η άποψη είναι παλιά.
Στα πρώτα βήματα του εργατικού κινήματος μια τέτοια
άποψη ήταν λάθος,
αλλά μπορεί να ήταν και αθώα.
Σήμερα, όμως, κανείς δεν δικαιούται να μιλάει με
«αθωότητα» για «λάθος»,
όταν υπάρχει ιστορική πείρα,
που διαβεβαιώνει πως
τέτοιου είδους αντιλήψεις
συσκοτίζουν το ότι το αστικό κράτος είναι πάντα
αστικό!..
Επομένως οι πολιτικοί συσχετισμοί δύναμης σ’ ένα κράτος
που δεν έγινε ΕΡΓΑΤΙΚΟ
αλλά παραμένει ΑΣΤΙΚΟ, ήτοι ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ,
παραμένουν υπέρ τής εξουσίας που υπηρετούν, είτε από …Δεξιά, είτε από
…Αριστερά, είτε από …Κεντροδεξιά, είτε από …Κεντροαρισερά.
Άρα, μας δουλεύουν ψιλό γαζί ΣΥΡΙΖΑ...
Για να μας δουλεύουν όμως ψιλό γαζί,
Σημαίνει πως κάτι μεθοδεύουν…
Τι;
«Απλά», κόβοντας και ράβοντας στα μέτρα τους με ΣΥΡΙΖΑ
ραφή τις έννοιες λέξεων και
καταστάσεων,
οδηγούν το εργατικό κίνημα να δεθεί χειροπόδαρα, διότι ως γνωστόν, γνωστότατον:
Ο συσχετισμός δυνάμεων είναι αρνητικός για την
εργατική τάξη,
όσο το κεφάλαιο ασκεί την εξουσία του ανεμπόδιστα.
Για να αλλάξει λοιπόν υπέρ
της,
πρέπει η ίδια να πιστέψει στη δύναμή της,
να πάψει να έχει αυταπάτες για το ίδιο το κοινοβούλιο
και να οργανώσει
τα δικά της όργανα πάλης, που θα μπορέσουν να γίνουν και όργανα εξουσίας της.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, όμως,
(ορεγόμενος πρωθυπουργικές και υπουργικές καρέκλες,
και βεβαίως-βεβαίως στην υπηρεσία τού καπιταλισμού πάντα),
αναφέρεται στο συσχετισμό των κομμάτων στη Βουλή
και αναδεικνύει ως θετικό συσχετισμό δυνάμεων,
την ενίσχυση μιας πτέρυγας του αστικού πολιτικού
συστήματος (και αντίστοιχης διαχείρισης-του ΣΥΡΙΖΑ δηλαδή) σε βάρος μιας άλλης (δηλαδή ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, κλπ).
Μ’ άλλα λόγια, αν αντί να τον λέμε Γιάννη,
τον πούμε Γιαννάκη…
Αν υποθέσουμε ότι έχει δίκιο
και ότι στις περυσινές εκλογές σημειώθηκε μια τέτοια
θετική αλλαγή στο συσχετισμό δυνάμεων
με την ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ ως αξιωματικής
αντιπολίτευσης,
ποιος είναι σήμερα ο απολογισμός;
Μήπως το εργατικό - λαϊκό κίνημα βρίσκεται σε καλύτερη
θέση σε σχέση με πέρυσι;
Μήπως το κεφάλαιο «τρόμαξε» απ' αυτή την αλλαγή και
αναγκάστηκε να υποχωρήσει από την αντιλαϊκή επίθεση;
Μήπως η κυβέρνηση δεν μπόρεσε να πάρει ακόμα πιο
αποφασιστικά μέτρα καταστολής ενάντια στο εργατικό κίνημα,
στα οποία μέτρα καταστολής
εντάσσονται τόσο όσα ψηφίστηκαν προχτές,
αλλά και όσα καταγγέλθηκαν χτες εντός Βουλής από το
ΚΚΕ;
Ας το σκεφθούν οι εργαζόμενοι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου