Οικονομική καπιταλιστική κρίση.
Σερνόταν πολλά χρόνια και ξέσπασε το 2008.
Μπήκαμε στο 2014 και συνεχίζει να
κορυφώνεται,
ισοπεδώνοντας τους λαούς…
ΑΝΕΡΓΙΑ, ΑΝΕΡΓΙΑ, ΑΝΕΡΓΙΑ…
ΦΤΩΧΕΙΑ, ΦΤΩΧΕΙΑ, ΦΤΩΧΕΙΑ…
ΛΟΥΚΕΤΑ ΣΕ ΜΙΚΡΕΣ ΚΑΙ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΕΣ
ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ. ΛΟΥΚΕΤΑ, ΛΟΥΚΕΤΑ, ΛΟΥΚΕΤΑ…
Η ΦΤΩΧΗ ΑΓΡΟΤΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΦΤΩΧΟΙ ΚΤΗΝΟΤΡΟΦΟΙ
ΣΤΕΝΑΖΟΥΝ.
ΠΕΙΝΑ ΣΤΑ ΧΩΡΙΑ, ΠΕΙΝΑ ΣΤΙΣ ΠΟΛΕΙΣ.
ΠΕΙΝΑ, ΚΡΥΟ, ΑΦΡΑΓΚΙΑ, ΧΡΕΗ…
Ο ΛΑΟΣ ΥΠΟΦΕΡΕΙ.
ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΕΙ ΟΥΤΕ ΤΑ ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΑ.
ΜΟΙΡΑΙΑ Η ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΒΟΥΛΙΑΖΕΙ ΟΛΟ
ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ.
ΠΟΙΟΣ ΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΣΕΙ ΤΑ ΠΑΡΑΓΟΜΕΝΑ ΠΡΟΪΟΝΤΑ
ΑΦΟΥ Η ΕΡΓΑΤΙΚΗ ΤΑΞΗ ΚΑΙ ΤΑ ΑΛΛΑ ΛΑΪΚΑ ΣΤΡΩΜΑΤΑ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΣΑΛΙΟ ΣΤΗΝ ΤΣΕΠΗ;
ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ.
ΚΛΕΙΝΟΥΝ ΚΙ ΑΛΛΑ ΕΡΓΟΣΤΑΣΙΑ.
ΠΟΛΛΑΠΛΑΣΙΑΖΟΝΤΑΙ ΟΛΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΟΙ
ΑΝΕΡΓΟΙ.
ΝΤΟΜΙΝΟ ΑΥΤΗ Η ΚΡΙΣΗ. ΝΤΟΜΙΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΡΩΣΕΙ
ΤΑ ΠΑΝΤΑ…
ΝΤΟΜΙΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΤΥΛΙΞΕΙ ΟΛΟΝ ΤΟΝ ΠΛΑΝΗΤΗ.
ΚΟΥΒΑΡΙ ΘΑ ΤΟΝ ΚΑΝΕΙ…
«…Έτσι, εξηγείται στην ουσία και το γεγονός
ότι οι κυρίαρχες τάξεις των καπιταλιστικών
χωρών
εξαφανίζουν ή εκμηδενίζουν με ζήλο
και τα τελευταία υπολείμματα του
κοινοβουλευτισμού και της αστικής δημοκρατίας,
που μπορούν να χρησιμοποιηθούν από την
εργατική τάξη στον αγώνα της ενάντια στους καταπιεστές,
ότι ρίχνουν στην παρανομία τα κομμουνιστικά
κόμματα
και ότι περνούν σε ανοιχτά τρομοκρατικές
μεθόδους
για τη διατήρηση της δικτατορίας τους.
Ο σοβινισμός και η προετοιμασία του πολέμου
σα βασικά στοιχεία της εξωτερικής πολιτικής,
η χαλιναγώγηση της εργατικής τάξης
και η τρομοκρατία στον τομέα της εσωτερικής
πολιτικής,
σαν απαραίτητο μέσο για τη στερέωση των
μετόπισθεν των μελλοντικών πολεμικών μετώπων,
να τι απασχολεί ιδιαίτερα σήμερα τους
σημερινούς ιμπεριαλιστές πολιτικούς.
Δεν είναι εκπληκτικό ότι ο φασισμός έγινε
τώρα το εμπόρευμα
που είναι περισσότερο της μόδας
στους πολεμοχαρείς αστούς
πολιτικούς.
Μιλώ όχι μονάχα για το φασισμό γενικά,
μα πριν απ' όλα για το φασισμό γερμανικού
τύπου,
που λαθεμένα ονομάζεται εθνικοσοσιαλισμός,
γιατί και με την πιο προσεχτική εξέταση είναι
αδύνατο να ανακαλύψει κανείς σ' αυτόν έστω και έναν κόκκο σοσιαλισμού.
Γι' αυτό
τη νίκη του φασισμού στη Γερμανία
δεν πρέπει
να τη βλέπουμε μονάχα
σα σημάδι αδυναμίας
της εργατικής τάξης
και σαν αποτέλεσμα
των προδοσιών της
σοσιαλδημοκρατίας σε βάρος της εργατικής τάξης,
που προλείαναν το δρόμο στο φασισμό.
Πρέπει να τη βλέπουμε επίσης σα σημάδι
αδυναμίας της αστικής τάξης,
σα σημάδι που δείχνει ότι η αστική τάξη δεν
είναι πια σε θέση να κυβερνά με τις παλιές μεθόδους του κοινοβουλευτισμού και
της αστικής δημοκρατίας,
και γι' αυτό είναι αναγκασμένη στην εσωτερική
της πολιτική να καταφύγει σε τρομοκρατικές μεθόδους διακυβέρνησης,
σα σημάδι που δείχνει ότι η αστική τάξη δεν
είναι πια σε θέση να βρει διέξοδο από τη σημερινή κατάσταση πάνω στη βάση μιας
ειρηνικής εξωτερικής πολιτικής
και γι' αυτό είναι αναγκασμένη να καταφύγει
στην πολιτική του πολέμου.
Αυτή είναι η κατάσταση.
Όπως βλέπετε,
τα πράγματα τραβούν για νέο ιμπεριαλιστικό
πόλεμο,
σα διέξοδο από τη σημερινή κατάσταση.»
Πρέπει να έρθει ανάποδα "ο ντουνιάς". Γιατί παρασάπισε....
ΑπάντησηΔιαγραφή