ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ
Το εμπόριο του φόβου
3. Η παραμυθιασμένη ελληνική κοινωνία μπορεί να καταπίνει και να ψηφίζει όποιον θέλει. Δικαίωμά της. Ετσι κι αλλιώς τη χωρίζουν λίγα μέτρα από την αγχόνη που της έστησαν η κυβέρνηση και όλο το κακό συναπάντημα. Δικαίωμα δικό μου είναι να υπερασπίζομαι την κληρονομιά που μας άφησαν οι μαχητές του Δημοκρατικού Στρατού και η οποία μου καίει τα χέρια.
4. Βαρέθηκα ν' ακούω τον τελευταίο καιρό από τους πάσης φύσεως αναλυτές και διανοούμενους του γλυκού νερού για την εμφάνιση της Χρυσής Αυγής στη ζωή μας. Οι χρυσαυγίτες είναι αγοραίο είδος που επιβιώνει χάρη στην ενασχόλησή του αποκλειστικά με το εμπόριο του φόβου. Εμπόριο που βρίσκεται σε άνθηση λόγω συνθηκών και συνοδεύεται από τις εγκάρδιες ευχές των μικροαστών και των γνωστών δημοσιογράφων που γίνονται λαγωνικά για την τηλεθέαση.
5. Από τη στιγμή που οι χρυσαυγίτες συνέδεσαν τη μοίρα τους με τη μηχανή του κράτους, ανακάλυψαν το φως τη μέρας.
Τώρα τους βλέπουν όλοι να κάνουν τα ίδια και χειρότερα, στήνοντας την αθλιότητά τους, αφού συγκεντρώνουν γύρω τους ένα τσίρκο από αδαείς αδιάφορους κι έναν αριθμό τσογλανιών που είναι υπόδουλοι των απωθημένων τους, έτοιμοι για το καθετί.
Για πρώτη φορά ο υπόκοσμος γίνεται ιλουστρασιόν, πατώντας το πόδι του στο κοινοβούλιο.
6. Η μέθη είναι η μόνιμη κατάσταση των χρυσαυγιτών. Εξαιτίας της δεν μπορούν να ελέγξουν τις πράξεις τους και ως εκ τούτου υποτιμούν τους αντιπάλους τους. Συμπεριφέρονται σαν αξιολύπητα στρατιωτάκια που η αμορφωσιά τούς έχει προξενήσει ανήκεστο βλάβη. Ας είναι σίγουροι, τους περιμένουν εκπλήξεις και αιφνιδιασμοί. Η πρώτη ισχυρή αντίσταση κατά των χρυσαυγιτών σχηματίζεται από τους οικονομικούς μετανάστες, που από δω και στο εξής θα διεκδικήσουν κυρίαρχο ρόλο στο σώμα της κοινωνίας. Ετσι θα οδηγηθούμε επιτέλους σ' έναν οικουμενικό διάλογο με κοινό σκοπό μια βαθιά αναστάτωση άξιας σεβασμού.
Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
ο γιωργος κακουλιδης ειναιΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ παντα τον διβαζω ναναι καλα και να γραφει
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Γιώργος Κουτηρής
ΔιαγραφήΜήπως και ποιητής και πεζογράφος;
Κυρίως ποιητής!
Και άξιος ποιητής!
Κι ως τέτοιος, άξιος και για δυνατά δημοσιογραφικά άρθρα.
Κι η πένα του εντέλει, στου λαού την υπόθεση στρατευμένη.
Αλλιώς, λόγο ύπαρξης ως ποιητής, πεζογράφος ή δημοσιογράφος, για μένα δε θα είχε.
Θα είχε μόνο για εκείνους που στέκουν απέναντι απ' τα δικά μου συμφέροντα. Απέναντι δηλαδή απ' τα λαϊκά συμφέροντα.
Καλή συνέχεια.