ΞΕΦΤΙΛΕΣ(!!!) ΚΟΥΚΟΥΕΔΟΛΟΓΟΙ...

Οι χαφιέδες, οι προβοκάτορες, χτυπούσαν και χτυπούν το επαναστατικό τιμημένο ΚΚΕ πάντα με πλάγιο τρόπο, μπαμπέσικα, αφού δεν μπορούν ν’ αντιπαλέψουν τα επιχειρήματά του, που είναι του λαού θελήματα.

Μια απ’ τις βρώμικες μεθόδους των πραχτόρων, προβοκατόρων, χαφιέδων, είναι να προσπαθούν να χτυπήσουν το ΚΚΕ μέσα από τα μέλη και τους οπαδούς του.

Τέτοιου είδους προβοκάτσιες με όχημα τ’ όνομά μου, δεν είναι η πρώτη φορά που βλέπουν το φως της δημοσιότητας από κουκουεδολόγους ανίκανους να βγάλουν αλλιώς το μεροκάματό τους.

Μ’ αφορμή λοιπόν ένα νέο «άρθρο», αφιερώνω σ’ όλες τις ξεπουλημένες δημοσιογραφικές πένες το παρακάτω …χρονογράφημά μου.

(Συγχωρήστε με αν δεν είναι και τόσο προσεγμένο, μα μόλις τώρα το σκάρωσα και δεν έχω χρόνο να το φροντίσω…)

ΚΑΛΗ  ΓΚΕΛΜΠΕΣΗ

@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@@

                        

              Της ξεφτίλας το ανάγνωσμα…

O Παπάρης Μαλακίδης στάθηκε μπρος στην άδεια βιτρίνα καταστήματος που μόλις είχε βάλει «λουκέτο». Τα φιμέ τζάμια της ήταν ό,τι πρέπει να καθρεφτιστεί λίγο, καμαρώνοντας το «ράσο» του.

Το ράσο που του κληροδότησαν οι …παππούδες του. Το φορούσαν μόνο σ’ ειδικές αποστολές. Όταν ευλόγαγαν τις εκτελέσεις των βρωμοκομμουνιστών και των άλλων βρωμοπατριωτών.

Κι ήταν συνεπέστατοι στο καθήκον τους! Δεν αποχωρούσαν απ’ τον τόπο εκτέλεσης, πριν δοθεί και η χαριστική βολή στους καταδικασμένους. Ε, εδώ που τα λέμε, είχαν κι άλλο λόγο… Κάπου-κάπου, τους επέτρεπαν να ρίχνουν και τη χαριστική βολή στους κροτάφους των εκτελεσμένων. Πλατς! Πεταγόταν το αίμα με τα μυαλά τους και κόλλαγε πάνω στο μαύρο ράσο…

Χρόνια και χρόνια το χάιδευε κρεμασμένο στην ντουλάπα του. Κι ένοιωθε τρελή ηδονή σαν πέρναγαν τα βελούδινα χέρια του απ’ τα σημεία που υπήρχε ξεραμένο κομμουνιστικό αίμα…

Ναι, ουδέποτε είχε πλυθεί αυτό το ράσο. Ουδέποτε επιτρεπόταν να καθαριστεί. Θα ήταν σα να έσβηνε από πάνω του η ιστορία. Η τιμημένη ιστορία των Ες-Ες!

Επιτέλους όμως, έφτασε η στιγμή που θα το λανσάριζε φορεμένο πάνω του. Τι όμορφος που ήταν μέσα σ’ αυτό! Μαύρο, κατράμι, που τον αγκάλιαζε τόσο γνώριμα… Τον έκανε να νοιώθει κυριολεκτικά καθαρόαιμος! Άριος!

Ναι, ήταν Άριος! Ανήκε στην Άρια φυλή!!!

Σ’ αυτήν την σκέψη ρίγησε. Τα μάτια του βούρκωσαν. Αχ… και να ζούσε ο Χίτλερ να τον καμάρωνε!

Δυο δάκρυά του κύλησαν βασανιστικά. Μαύρα, πίσσα! Σταμάτησαν στις άκρες των χειλιών του, αφού πρώτα μουτζούρωσαν τ’ ολόλευκο αριανό πρόσωπό του. Τι φανταστικές μουντζούρες! Θαύμα Θεού! Δυο ολόμαυροι αγκυλωτοί σταυροί στόλιζαν τώρα τα μάγουλά του!

Πετά τη γλώσσα δεξιά-αριστερά να γευτεί όσο υγρό είχε σκαλώσει στ’ ακροχείλια του. Θεέ μου τι γεύση!!! Αίμα! Αίμα κομμουνιστικό!!! Ναι! Αίμα στάζαν τα μάτια του! Όλο το αίμα που ’χαν πιει οι παππούδες του!

Ναι! Ήταν γνήσιος απόγονός τους! Ήταν φασιστοναζί! Ανήκε στην Άρια φυλή!!!

Δικός του ο πλανήτης γη! Όχι ακριβώς δικός του βέβαια… Των μεγαλοαφεντικών είναι, μα να… Τα …μαύρα σκυλιά τους σαν και δαύτον, δικαιούνται να θεωρούν πως έχουν ποσοστά επί τής γης. Ουδείς άλλος!

Ουδείς; Όχι μωρέ. Ο Παπάρης Μαλακίδης είναι φιλάνθρωπος και φιλόπτωχος.

Βγάζει φιρμάνι λοιπόν:

«Όσοι δεν σκύψετε τα κεφάλια στις βουλές των μεγαλοαφεντάδων, ακόμη κι αν δεν έχετε μελαμψό-μαύρο δέρμα, θα σας απαλλάξουμε απ’ τα βάσανά σας εδώ και τώρα! Θα σας πεθάνουμε μια κι έξω! Ώπα, όχι. Λάθος. Λοιπόν, πρώτα θα σας μαζέψουμε σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, να σας βάζουμε να δουλεύετε τσάμπα στις βιομηχανίες, στα εργοστάσια, στο στρώσιμο δρόμων κλπ. Μετά, κι αφού θα έχετε πεθάνει απ’ τις κακουχίες, θα σας καίμε στα κρεματόρια. Σας ορκίζομαι, δεν θα καταλάβετε καθόλου το κάψιμο. Όσοι από σας όμως θελήσετε να γίνετε ρουφιάνοι σαν κι εμένα, σας δίνω χάρη. Θα εκτελεστείτε δια τουφεκισμού. Είναι πιο σικ. Πιο κυριλέ, βρε παιδί μου. Όσο για τους κομμουνιστές, δε θα δείξω κανένα έλεος! Θα τους κάψω ζωντανούς στα κρεματόρια, θα τους ρίξω ζωντανούς στα λιοντάρια, θα…. γκα, γκα, γκα…», έπαθε ξαφνικά γλωσσοδέτη και γκάριζε σα γαϊδούρι.

-Χα, χα, χα!, ακούστηκε πίσω του ξεκαρδιστικό γέλιο παιδιού.

-Παιδιά, τρέξτε! Ένας τρελός νομίζει ότι ήρθαν οι απόκριες. Πραγματικά όμως γκαρίζει σα γάϊδαρος!

Όλα τα πιτσιρίκια μαζεύτηκαν γύρω του γελώντας μαζί του. Έξω φρενών αυτός, αρχινά να τα κλωτσά και να τα σφαλιαρίζει, μα να μιλήσει δεν κατάφερνε. Γκα, γκα, γκα…

Μια γειτόνισσα από απέναντι που πότιζε τα λουλούδια της, γυρνά να δει τι συμβαίνει. Μόλις βλέπει ότι αυτός ο «τρελός» χτυπά τα παιδιά, τραβά το λάστιχο προς τα έξω και τον κάνει λούτσα.

Τότε, απ’ το μαύρο ράσο με τον αγκυλωτό σταυρό, κύλησε στο πεζοδρόμιο και το δρόμο αίμα. Πολύ αίμα! Το αίμα των κομμουνιστών και των άλλων πατριωτών, που είχαν «πιει» οι δοσίλογοι, ταγματασφαλίτες, χίτες, προδότες, παππούδες του…

Αυτό το ράσο τού ήταν άχρηστο πια… Είχε χάσει την αίγλη του.

Ο Παπάρης Μαλακίδης όμως, δεν πτοείται!  

Σηκώνει το χέρι και χαιρετά φασιστικά το είδωλό του στην τζαμαρία. Μετά, βουτά και τα δυο χέρια του στο αίμα που ρέει απ’ το «ράσο» των παππούδων του και γράφει ένα απ’ τα αγαπημένα του συνθήματα. «ΕΣΑ, ΕΣ-ΕΣ, ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ!».

Ναι, όσο βασιλεύει ο καπιταλισμός, ο Παπάρης Μαλακίδης δεν πτοείται!

Έχει πιο σύγχρονο «ράσο».

Τη χαφιέδικη προβοκατόρικη δημοσιογραφική του πένα!

Οι παππούδες του χαφιέδες με τη μαύρη κουκούλα, μπορούν να είναι περήφανοι για τη δράση του!

ΚΑΛΗ  ΓΚΕΛΜΠΕΣΗ

Οφείλω να ενημερώσω ότι το χρονογράφημα με τίτλο «Της ξεφτίλας το ανάγνωσμα..», οφείλεται σ’ έμπνευση προερχόμενη από …άρθρο… (πούντο;;;)

κάποιου

Άρη Δημοκίδη.

18.12.2012 | 15:01

Φανταστική είδηση του 902.gr: "Ακούστε το νέο τραγούδι «Χωρίς Εσένα Γρανάζι Δε Γυρνά, Εργάτη Μπορείς Χωρίς Αφεντικά»"

Αναρωτιέσαι ποιό τραγούδι μπορεί να συνοδεύσει τέλεια την ανάγνωση της ΑΓΑΠΗΜΕΝΗΣ σου Καλής Γκέλμπεση-Γκιούνη; Αγωνία ΤΕΛΟΣ. Πηγή: www.lifo.gr

Αντέγραψα επακριβώς ό,τι γράφει αυτός. Βγάλτε μόνοι σας συμπεράσματα, για το ποιοι και τι …πεφωτισμένοι δημοσιογραφικοί εγκέφαλοι κουκουεδολογούνε…

Μετά τιμής

Καλή Γκέλμπεση

Συγγραφέας

Κι επειδή θ’ αηδιάσετε απ’ το απόλυτο τίποτα αυτού τού «άρθρου» στο www.lifo.gr, για ν’ αποζημιωθείτε ρίξτε αμέσως την καθημερινή σας ματιά ΕΔΩ!!!