Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

ΓΙΑ ΟΠΟΙΟΝ ΔΙΑΒΑΣΕ ΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟ 19ο ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΟΥ ΚΚΕ ΦΟΡΩΝΤΑΣ ΤΑ ΤΑΞΙΚΑ ΓΥΑΛΙΑ ΤΟΥ, ΕΙΝΑΙ ΟΛΑ ΞΕΚΑΘΑΡΑ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΕΝΑ ΕΠΑΚΡΙΒΩΣ ΣΤΟ ΣΦΥΡΟΔΡΕΠΑΝΟ !!!

Τίποτα λιγότερο!
Μελέτησα τις Θέσεις για το 19ο Συνέδριο και τα σχέδια Προγράμματος - Καταστατικού, κι έχω να δηλώσω με πλήρη συνείδηση την ενθουσιώδη συμφωνία μου.
Σκοπός της συμμετοχής μου στο δημόσιο διάλογο δεν είναι να κάνω συγκεκριμένη και κατά άρθρο ανάλυση, διότι για όποιον τα διάβασε φορώντας τα ταξικά γυαλιά του, είναι όλα ξεκάθαρα και προσανατολισμένα επακριβώς στο σφυροδρέπανο. Τι πιο λογικό, τίμιο, επαναστατικό;
Για όσους όμως καμώνονται πως δεν καταλαβαίνουν, ας αναλάβουν τις ευθύνες τους, κι ας πουν στα ίσα και σταράτα ότι δεν πιστεύουν στην υπόθεση της σοσιαλιστικής - κομμουνιστικής επανάστασης. Οτι πιστεύουν μόνο στον εξανθρωπισμό του καπιταλισμού, και πως όταν εντέλει τον κάνουμε ανθρώπινο, τότε θα μας δώσει και την άδεια να προχωρήσουμε όμορφα κι αδελφωμένα, εκμεταλλευτές κι εκμεταλλευόμενοι, στη νέα κοινωνία, όπου οι εκμεταλλευτές θα έχουν δεχτεί με χαρά να επιστρέψουν όλο το λαϊκό αίμα και τον ιδρώτα που έχουν ρουφήξει.
Ας πουν ευθέως ακόμη, ότι δε συμφωνούν με τη δικτατορία του προλεταριάτου. Πως προτιμούν τη δικτατορία του κεφαλαίου, που θεωρούν μονόδρομο, κι απλά πιστεύουν ότι αυτός ο μονόδρομος μπορεί να γίνει καλοπερπάτητος γι' αφεντικά και δούλους.
Ολα τα άλλα που μας παραθέτουν μέσα από περισπούδαστες αναλύσεις, δεν είναι τίποτα λιγότερο από χειρισμούς που κρύβουν την πραγματική πολιτική τους άποψη. 'Η, στην καλύτερη περίπτωση, είναι συγχύσεις λόγω μη κατανόησης των αξεπέραστων αντιθέσεων του καπιταλισμού και των ορίων του που παραστένεψαν.
Εκείνο που κατανοώ εγώ, είναι ότι μετά την εξαιρετικά μακροχρόνια ανεργία μου σα βιομηχανική εργάτρια, μ' ένα διάλειμμα εργασίας λίγων μηνών με σύμβαση, θα ξαναβρεθώ για πολύ καιρό πάλι στην ανεργία των 1.500.000 - 2.000.000 σήμερα και των πολύ περισσότερων αύριο. Κι έπειτα, μετά την καπιταλιστική κρίση, θα έρθει η περιβόητη καπιταλιστική ανάπτυξη και θα μας χώσουν να δουλεύουμε oλημερίς σαν σκλάβοι για ένα πιάτο φαγητό. Οχι όλους βέβαια, αφού η ανεργία στον καπιταλισμό είναι αξεπέραστη συνέπειά του. Κι εκεί στις φάμπρικες της σκληρότερης εκμετάλλευσης, όμοιες με στρατόπεδα συγκέντρωσης, θα δουλεύω πλάι-πλάι με παιδιά που θα διαθέτουν πανεπιστημιακά πτυχία.
Κι οι βιομηχανικοί εργάτες εντέλει, θα είμαστε μια τεράστια πάμφτωχη μάζα με μεγάλες αποκλίσεις στη μόρφωση. Αλλοι πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, άλλοι δευτεροβάθμιας, άλλοι τριτοβάθμιας. Μαζί και πρώην μικροεπαγγελματίες και μικροαγρότες. Εκεί είναι που μοιραία θα σμίξουμε τα βάσανα μα και τις γνώσεις μας. Θ' ανταλλάξουμε γνώμες κι ενημέρωση. Θα δώσουμε τα χέρια ν' αντέξουμε τα βάσανα αναπτύσσοντας την αλληλεγγύη και ν' αντεπιτεθούμε στην ολομέτωπη επίθεση των μονοπωλίων, που από σήμερα εξασφαλίζουν τα πιο επικίνδυνα, αλλά και πιο βρώμικα, όπλα τους, μη εξαιρουμένου του πολέμου. Δεν αναβίωσαν το ναζισμό για πλάκα.
Μα για να φτάσουμε σ' αυτό το σμίξιμο των χεριών μας σε μια γροθιά, απαιτείται σήμερα η επίμονη - επίπονη δράση μας για χτίσιμο γερών (ποιοτικά και ποσοτικά) κομματικών οργανώσεων στους υπάρχοντες βιομηχανικούς κλάδους - χώρους, μα και γενικότερα. Μια ατσάλινη βάση για τη συνέχεια, σε άλλους βιομηχανικούς κλάδους - χώρους, αν και όταν προκύψουν.
Ας ξεκαθαρίσουμε επιπλέον, πως αντικειμενικά, όσα πραγματεύεται το 19ο Συνέδριο ισχύουν και για σήμερα, όπως και η ίδια η σοσιαλιστική - κομμουνιστική επανάσταση. Το πότε όμως ο υποκειμενικός παράγοντας (σχετική πλειοψηφία της εργατικής τάξης και των συμμάχων της) θα είναι έτοιμος γι' αυτό το άλμα, δύσκολο να το προβλέψουμε.
Οπωσδήποτε όμως, γι' αυτό το άλμα πρέπει να είμαστε έτοιμοι σαν Κόμμα και γενικότερα σαν ταξικό κίνημα.
Κι αυτήν την ετοιμότητα δεν την χρωστάμε μόνο στο σήμερα, μα και στο αύριο της ταξικής πάλης, κι ας μην υπάρχουμε βιολογικά πια πολλοί από εμάς.
Είναι η σημαντικότερη κληρονομιά που θ' αφήσουμε στις επόμενες γενιές. Κι είναι τριπλά σημαντική, διότι περιλαμβάνει την προεπαναστατική περίοδο, την επαναστατική κατάσταση και την οικοδόμηση του σοσιαλισμού - κομμουνισμού.
Εκείνα δε, που οφείλουμε πάση θυσία να επιδιώξουμε εδώ και τώρα είναι:
Πληρέστερη αξιοποίηση των πρωτοπόρων κομμουνιστών μη κομματικών μελών και ένταξή τους στην οργανωμένη πάλη.
Ιδεολογικοπολιτική βοήθεια στους μη δραστηριοποιημένους φιλοκομματικούς, να εμπεδώσουν ότι δεν φτάνει να ψηφίζουν ΚΚΕ, αλλά απαιτείται και η δράση τους.
Αξιοποίηση των δυο παραπάνω περιπτώσεων στις Λαϊκές Επιτροπές που πρέπει να υπάρξουν και κατά γειτονιά, στους συλλόγους γυναικών (αν πρόκειται για γυναίκες), κι όπου αλλού μπορούν να προσφέρουν στο μαζικό κίνημα.
Ωθηση στην αυτομόρφωσή μας μέσα από ιδεολογικά μαθήματα - συζητήσεις στις οργανώσεις. Δεν είναι λίγοι και οι εξωκομματικοί σύντροφοι που το επιθυμούν γιατί το χρειάζονται.
Επιμέλεια - έλεγχος ανάδειξης στελεχών. Αναφέρομαι μέχρι εκεί που μπορώ να «δω». Μέλη γραφείου οργάνωσης, γραμματέας, καθοδήγηση. Επισημαίνω δε, ότι αυτοί οι σύντροφοι πρέπει να είναι πλήρως εξοπλισμένοι ιδεολογικά, όπως κι εκείνοι που δρουν στο συνδικαλιστικό τομέα. Δυστυχώς έχει αποδειχτεί ότι σε ορισμένες περιπτώσεις μειονεκτούν σε προπαγάνδα, καθοδήγηση και αντικειμενικότητα στην κρίση τους, κάτι που έχει αντίκτυπο και στην αποτελεσματικότητα της δράσης μας.
Συνεχής έλεγχος για την υλοποίηση των αποφάσεων, όπως π.χ. της αξιοποίησης μη κομματικών συντρόφων, της ενημέρωσής τους για τις όποιες δραστηριότητες κλπ. Δεν το θέτω αυθαίρετα. Ξέρω περιπτώσεις στη συνοικία, που οι δραστηριοποιημένοι εξωκομματικοί σύντροφοι απαξιώνονται, έστω και μη σκόπιμα. Τους «θυμόμαστε» δηλαδή μόνο σε συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Ενταση προσπαθειών στρατολόγισης νέων στην ΚΝΕ και μεγαλύτερων στο Κόμμα. Κι ας μην περιμένουμε να είναι πανέτοιμοι μπολσεβίκοι. Δοκιμασμένοι όμως στις θυσίες τού ταξικού αγώνα και δραστηριοποιημένοι, ναι, πρέπει να είναι. Κι ας μην βλέπουμε στενά την ηλικία. Π.χ., είναι άδικο για το Κόμμα και την υπόθεση της επανάστασης, να μένουν εκτός οργανωμένης ζωής δοκιμασμένοι, δραστηριοποιημένοι και με καλό ιδεολογικοπολιτικο-ιστορικό επίπεδο εξωκομματικοί κομμουνιστές, επειδή είναι σχετικά μεγάλης ηλικίας. Τι είναι ο συνειδητοποιημένος 50άρης και 60άρης; Συνταξιούχος της ταξικής πάλης; Οχι βέβαια. Είναι άκρως ενεργό μέλος της κοινωνίας, εργαζόμενος ή άνεργος εργαζόμενος, με ταξική συνείδηση. Κάμποσοι απ' αυτούς δε, έχουν ξαναπεράσει οργανωμένα απ' τις γραμμές τού Κόμματος και κάπου ξεκόπηκαν - ξεχάστηκαν μετά τη διάσπαση, αλλά παρέμειναν αταλάντευτα δίπλα στο Κόμμα. Ας δούμε λοιπόν κι αυτές τις περιπτώσεις, γιατί δεν περισσεύει κανείς στην ταξική πάλη, που εκ των πραγμάτων θα σκληρύνει πολύ.
Κι οπωσδήποτε, απαιτείται πλατύ άνοιγμα χωρίς ενδοιασμούς και εξαιρέσεις στα λαϊκά στρώματα, ασχέτου πολιτικής τοποθέτησης, ταυτόχρονα με την άφοβη αποκάλυψη - απομόνωση των φασιστοναζίδων και των φασιστοσυμμοριών τους.
Τέλος, συστρατεύομαι μ' όσους ζητάνε κορύφωση της αξιοποίησης του πολιτισμού, πολύ περισσότερο όταν αυτός μας προσφέρεται από εργάτες καλλιτέχνες, συγγραφείς κλπ., χωρίς να παραγκωνίζονται φυσικά και οι άλλοι.
Καλή επιτυχία στο 19ο Συνέδριό μας, όπλο ακατανίκητο ανεβασμένης ταξικής πάλης, γιατί τίποτα λιγότερο δεν αξίζει στο μέλλον της Ελλάδας, μα και της ανθρωπότητας ολόκληρης.

Ιωάννα Σκαπέτη
ΚΟΒ ΚΙΔΕ
 
ΣΤΟ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ
(29-3-13, σελίδα 36)

Πέμπτη 28 Μαρτίου 2013

ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΑΣΤΙΚΟΑΡΙΣΤΕΡΟΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ ! ΣΤΑ ΟΠΛΑ !



Ελληνισμός=το σύνολο των Ελλήνων σ’ όλον τον κόσμο



Όλα τα λεξικά, την ίδια ερμηνεία δίνουν στον Ελληνισμό, με την προσθήκη ότι νοούνται και τα σύνολα Ελλήνων σε περιοχές εκτός Ελλάδας. Αλλού προστίθενται επιπλέον η ελληνική γλώσσα και φιλολογία.



Αφορμή για την αναζήτηση της ερμηνείας Ελληνισμός, στάθηκε η πρόσκληση κάποιων σε πατριωτική αντιμετώπιση μιας κατάστασης.

Συγκεκριμένα, λόγω των εξελίξεων στην Κύπρο, αστικά κόμματα, από τους Ανεξάρτητους Έλληνες μέχρι και τη Χρυσή Αυγή, άλλοι παράγοντες του αστικού κόσμου, διάφοροι δημοσιολόγοι, ο ΣΥΡΙΖΑ, μιλούν για πατριωτική αντιμετώπιση της «κακής Γερμανίας» η οποία, λένε, επιτίθεται στον Ελληνισμό.



Πού επιτίθεται δηλαδή; Στο σύνολο των Ελλήνων όπου κι αν ζουν, στην ελληνική γλώσσα και στην ελληνική φιλολογία.

Μάλισταααα…



Συνεπώς, άπαντες οι Έλληνες το γένος και την καταγωγή, οφείλουμε ν’ αντιδράσουμε ενωμένοι.

Για να γίνει αυτό κατανοητό και προς αποφυγή παρεξηγήσεων, ας το δούμε μ’ ένα παράδειγμα.



Ο άνεργος Έλληνας που τον απέλυσε ο Έλληνας καπιταλιστής για να μη μειωθούν τα κέρδη του, άντε κι αυτός που δουλεύει στα δουλεμπορικά για ψίχουλα, οφείλουν αντάμα με τον Έλληνα καπιταλιστή, αδελφωμένα, να αγωνιστούν για την υπεράσπιση του Ελληνισμού. Των απανταχού Ελλήνων δηλαδή, της ελληνικής γλώσσας και της ελληνικής φιλολογίας.

Μάλισταααα…



Σ’ αυτό το σημείο θα πρέπει να συμφωνήσουμε και για το τι εστί «κακή Γερμανία».

Για να είμαστε λοιπόν δίκαιοι, θα την ορίσουμε με τα ίδια ακριβώς χαρακτηριστικά.  Επομένως θα πούμε ότι πρόκειται για το σύνολο των Γερμανών όπου κι αν κατοικούν, για τη γερμανική γλώσσα και τη γερμανική φιλολογία.

Μάλισταααα…



Εκ των πραγμάτων συνεπώς, συμπεραίνουμε ότι μας επιτίθεται ο Γερμανός άνεργος μαζί με τον Γερμανό καπιταλιστή που τον απέλυσε για να μη μειωθούν τα κέρδη του. Άντε και μαζί μ’ αυτόν που δουλεύει στα δουλεμπορικά τής Γερμανίας για 400 ευρώ το μήνα.

Μάλισταααα…



            Όπως αντιλαμβάνεστε, για ένα τόσο σοβαρό θέμα δεν μπορούσαμε παρά ν’ απευθυνθούμε σε συμβούλιο ειδικών τής ψυχικής υγείας.


«Σύνδρομο αστικοαριστεροεθνικιστικοφασιστικής σχιζοφρένειας! Στα όπλα!», πετάχτηκαν όρθιοι, αναζητώντας τα πτυχία τους να τα σκίσουν.  


Προσπαθήσαμε να τους ηρεμήσουμε, μα στάθηκε αδύνατο! Νιώθαν τρομερές τύψεις.

Όχι γι’ άλλο λόγο, μα επειδή απλοί, καθημερινοί άνθρωποι, τους είχαν καταγγείλει επανειλημμένα ότι αυτό το σύνδρομο σχιζοφρένειας υπάρχει. Ότι το διαπιστώνουν στα παράθυρα των τηλεοπτικών καναλιών μέσα απ’ τις δηλώσεις αστών πολιτικών, αστών δημοσιολόγων και άλλων τέλος πάντων καλοαστικοσιτισμένων…

Στο τέλος, σκίσαν τα πτυχία τους, μουρμουρίζοντας ότι η επιστήμη σηκώνει τα χέρια ψηλά…



(ΕΠΩΝΥΜΩΣ και στη σελίδα 4, στις 28-3-13, θα βρείτε όλην την αλήθεια για την επίθεση στον …Ελληνισμό…)

Τετάρτη 27 Μαρτίου 2013

ΚΕ του ΚΚΕ



«Το ΚΚΕ καταδικάζει τη συμφωνία τού Ευρωγκρούπ για την Κύπρο και εκφράζει την αλληλεγγύη του στον Κυπριακό λαό για να αντιμετωπίσει τα αντιλαϊκά μέτρα που δρομολογούνται σε βάρος του.
…………………………………..
…………….Η προσφυγή για βοήθεια πότε στο ένα και πότε στο άλλο ιμπεριαλιστικό κέντρο, όχι μόνο δε λύνει το πρόβλημα, αλλά το περιπλέκει περισσότερο, όπως αποδείχτηκε με τις αυταπάτες για την αξιοποίηση της καπιταλιστικής Ρωσίας, απ’ την αστική κυβέρνηση της Κύπρου.
…………………………………..
……………….Ο μόνος δρόμος και για τον κυπριακό λαό είναι η πάλη του για την αποδέσμευση από την ΕΕ και την κοινωνικοποίηση των μονοπωλίων, με τη δική του εξουσία. 
Αυτός είναι και ο δρόμος για τη διεκδίκηση ουσιαστικής και δίκαιης λύσης του Κυπριακού. Σ’ αυτό το δρόμο πρέπει να συσπειρωθούν οι λαοί και των 27 κρατών - μελών της ΕΕ, για να περάσει ο πλούτος που παράγεται στα χέρια των λαών».

(Διαβάστε στον 902gr ή στο ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ 27-3-13 ολόκληρη την ανακοίνωση της Κεντρικής Επιτροπής τού ΚΚΕ σχετικά με τις εξελίξεις στην Κύπρο, κι ΕΝΗΜΕΡΩΘΕΙΤΕ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ και περαιτέρω). 

Τρίτη 26 Μαρτίου 2013

...ΑΝΙΣΟΡΡΟΠΙΑ ΤΟΥ ΤΡΟΜΟΥ



ΡΩΣΙΑ - ΗΠΑ - ΚΙΝΑ
                   Από την «ισορροπία» στην …ανισορροπία του τρόμου

Από την πρόσφατη συνάντηση τον περασμένο Δεκέμβρη των πρωθυπουργών Ρωσίας και Κίνας Μεντβέντεφ και Τζιαμπάο στη Μόσχα
Η έκφραση «ισορροπία του τρόμου», έχει καθιερωθεί εδώ και δεκαετίες για να περιγράψει την κατάσταση που υπήρχε ανάμεσα στα πυρηνικά οπλοστάσια των ΗΠΑ, που ξεκίνησαν πρώτες την κατασκευή των πυρηνικών όπλων (κι είναι η μόνη χώρα που τα δοκίμασε σε πόλεμο, πάνω στον άμαχο πληθυσμό της Χιροσίμα και του Ναγκασάκι)
και της Σοβιετικής Ενωσης, που είχε δημιουργήσει ένα τέτοιο πυρηνικό δυναμικό, που καθιστούσε αδύνατο ένα χτύπημα εναντίον της κι εναντίον των συμμάχων της, χωρίς σοβαρές συνέπειες για τον επιτιθέμενο.

Είκοσι και πλέον χρόνια μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού και τη διάλυση της ΕΣΣΔ, η Ρωσία, που «κληρονόμησε» το πυρηνικό οπλοστάσιο της ΕΣΣΔ, έχει λιγότερες, αλλά εξίσου σημαντικές δυνατότητες απάντησης σε ένα υποθετικό πρώτο, «προληπτικό» πυρηνικό χτύπημα των ΗΠΑ.

Ωστόσο, εδώ και αρκετές δεκαετίες οι ΗΠΑ επιδιώκουν να ξεπεράσουν αυτό το «εμπόδιο», χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους, μεταξύ άλλων και με τη λεγόμενη «αντιπυραυλική ασπίδα», ένα μεγαλόπνοο σχέδιο εγκατάστασης αντιπυραυλικών συστημάτων (ραντάρ και πυραύλων), που θα εγκατασταθούν σε χώρες μέλη του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη και θα είναι σε θέση έγκαιρα να εξολοθρεύσουν κάθε δυνατότητα απάντησης της Μόσχας σε ένα υποθετικό πρώτο, «προληπτικό» πυρηνικό χτύπημα των ΗΠΑ κατά της Ρωσίας.

Βεβαίως, οι ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ, «κρύβονται πίσω από το δάκτυλό τους», ισχυριζόμενοι πως το σύστημα αυτό δεν στρέφεται κατά της Μόσχας, αλλά έχει στόχο τους πυραύλους του ...Ιράν και της ΛΔ Κορέας.

Τις δύο τελευταίες βδομάδες υπήρξαν σημαντικές εξελίξεις γύρω από το θέμα, που αξίζει να τις έχουμε υπόψη μας, αφού συμβαίνουν στο φόντο των σκληρών αντιπαραθέσεων των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για τις πηγές ενέργειας, τους δρόμους περάσματος των αγωγών και των άλλων εμπορευμάτων, τα μερίδια των αγορών.

Οι αλλαγές στα σχέδια των ΗΠΑ

Σε συνέντευξη Τύπου, που έδωσε στα μέσα του Μάρτη ο νέος επικεφαλής του αμερικανικού Πενταγώνου, Τσακ Χέιγκελ, δήλωσε πως η Ουάσιγκτον πήρε απόφαση να εγκαταλείψει τα σχέδια της εγκατάστασης της 4ης φάσης του αντιπυραυλικού συστήματος σε Πολωνία - Λιθουανία, επισημαίνοντας την ανάγκη ενίσχυσης της αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ στην πλευρά του Ειρηνικού Ωκεανού. Ανάγκη, που τη συνέδεσε και πάλι με τις «απειλές» από τη Βόρεια Κορέα και το Ιράν. 
Οπως τόνισε ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας, οι πρόσφατες πυρηνικές δοκιμές της Πιονγιάνγκ και η επιτυχής εκτόξευση πυραύλου στο διάστημα «αναγκάζουν» τις ΗΠΑ να ενισχύσουν την προστασία των συνόρων τους από την πλευρά του Ειρηνικού Ωκεανού. Για το λόγο αυτό οι ΗΠΑ σκοπεύουν να διευρύνουν το σύστημα αντιπυραυλικής άμυνας στην Αλάσκα, τοποθετώντας επιπλέον 14 πυραύλους αναχαίτισης, συνολικά 44. Επίσης, οι ΗΠΑ επιδιώκουν να εγκαταστήσουν ένα δεύτερο ραντάρ εντοπισμού πυραύλων στην Ιαπωνία και εξετάζουν την πιθανότητα δημιουργίας στο έδαφός τους μίας τρίτης βάσης υπόγειων σιλό πυραύλων.

Η αντίδραση της Ρωσίας

Συγκρατημένη κι επιφυλακτική ήταν η αντίδραση της Ρωσίας. Σε ανακοίνωση που δημοσιεύτηκε στις 18 Μάρτη στην ιστοσελίδα του ρωσικού ΥΠΕΞ, αναφέρεται πως, «η Ρωσία έχει επανειλημμένα εκφράσει την ανησυχία της για τις μονομερείς ενέργειες των ΗΠΑ και των σύμμαχων τους για την ανάπτυξη μιας παγκόσμιας αντιπυραυλικής ασπίδας, σε άμεση γειτνίαση με τα σύνορα μας», κάτι που «έχει αποσταθεροποιητικό χαρακτήρα» αφού «μπορεί να έχει αρνητικό αντίκτυπο στην αποδοτικότητα των ρωσικών δυνάμεων στρατηγικής αποτροπής».

Επίσης, στην ανακοίνωση αναφέρεται η επιδίωξη της Ρωσίας να τις δοθούν από τις ΗΠΑ «νομικές δεσμευτικές εγγυήσεις πως το σύστημα της αντιπυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ δε θα στρέφεται εναντίον της Ρωσίας».

Σχολιάζοντας τις δηλώσεις του επικεφαλής του Πενταγώνου για την εγκατάλειψη μέρους των αμερικανικών σχεδίων, ο Ιγκορ Κοροτσένκο, αρχισυντάκτης του ρωσικού περιοδικού «Εθνική Αμυνα», τόνισε πως είναι «ένα τέχνασμα για απόσπαση της προσοχής, επειδή ο στρατηγικός στόχος της Αμερικής παραμένει ο ίδιος. Να καταφέρει να γίνει απόλυτα άτρωτη από οποιαδήποτε πυραυλική απειλή. Σίγουρα η Ρωσία εξετάζεται ως χώρα που αποτελεί την κύρια απειλή κατά των ΗΠΑ (...) Βλέπουμε πως γίνεται σταδιακή ανάπτυξη στοιχείων της αντιπυραυλικής άμυνας ...Γίνεται προετοιμασία τα διάφορα στοιχεία αντιπυραυλικής άμυνας να ενωθούν στη συνέχεια σε ενιαίο σύνολο» και πρόσθεσε: «Αναλύοντας την πολιτική των ΗΠΑ, μπορούμε να είμαστε απόλυτα σίγουροι πως μόλις οι τεχνολογικές δυνατότητες θα επιτρέψουν στις ΗΠΑ να δημιουργήσουν μια νέα γενιά πυραύλων αναχαίτισης, αυτοί θα εγκατασταθούν στις βάσεις στην Ευρώπη», υπογράμμισε ο Ρώσος αναλυτής και πρόσθεσε πως σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Επιτελείου της Ρωσίας αυτό θα γίνει πολύ σύντομα το 2018-2020.

Άμυνα σημαίνει... επίθεση

Τα συστήματα της αντιπυραυλικής άμυνας έχουν απόλυτη σχέση με τα οπλοστάσια, που υπάρχουν. Όχι τυχαία η Ρωσία έχει διαμηνύσει πως σε περίπτωση που οι ΗΠΑ προχωρήσουν στην εγκατάσταση στην Ευρώπη τέτοιων συστημάτων αντιπυραυλικής άμυνας, που θα αχρηστεύουν το πυρηνικό οπλοστάσιο της Ρωσίας, τότε η Ρωσία θα θέσει σε αμφισβήτηση τη συμφωνία περιορισμού των πυρηνικών όπλων, που έχει υπογράψει με τις ΗΠΑ και η οποία προβλέπει πως έως το 2018 οι δύο χώρες δεν πρέπει να έχουν παραπάνω από 1.550 πυρηνικές κεφαλές.

Στα μέσα του περασμένου Φλεβάρη τη Μόσχα επισκέφτηκε η υφυπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, αρμόδια για ζητήματα αφοπλισμού, Ρόουζ Γκοτμέλερ, για να εξετάσει τη δυνατότητα νέας μείωσης των πυρηνικών όπλων κατά ένα τρίτο. Ωστόσο, η Ρωσία φαίνεται αρνητική προς ένα τέτοιο ενδεχόμενο.

Για να καταλάβουμε το γιατί, πρέπει να έχουμε υπόψη μας τα εξής:

Τις δεκαετίες του '60-'70 οι ΗΠΑ θεωρούσαν πως για τη νίκη τους σε έναν πυρηνικό πόλεμο με την ΕΣΣΔ θα απαιτηθεί να εξοντώσουν το 30% του πληθυσμού, το 70% της βιομηχανικής υποδομής, μεταξύ των οποίων περίπου 1.000 μεγάλες βιομηχανικές και στρατιωτικές υποδομές.

Εννοείται πως ένα τέτοιο σχέδιο εξόντωσης της ΕΣΣΔ προέβλεπε τη ραγδαία αύξηση του πυρηνικού οπλοστασίου των ΗΠΑ.

Σήμερα τα πράγματα έχουν αλλάξει, σ' ό,τι αφορά την τακτική που επιλέγεται, κι η οποία δίνει βάρος στα χτυπήματα ακριβείας, που θα καταστρέψουν την ικανότητα του «νευραλγικού συστήματος» του αντιπάλου (στην προκειμένη περίπτωση της Ρωσίας), να αντιδράσει.

Έτσι, από το 2009 είναι γνωστή εισήγηση 68 Αμερικανών επιστημόνων, βραβευμένων με Νόμπελ, που απευθύνεται στον Ομπάμα και στην οποία υπάρχει εκτίμηση πως φτάνει η καταστροφή μόλις 12 μεγάλων οικονομικών υποδομών της Ρωσίας, ώστε αυτή να παραλύσει και να μην μπορεί να διεξάγει πολεμικές επιχειρήσεις.

Να γιατί οι ΗΠΑ δεν ενδιαφέρονται πλέον για την ποσότητα του πυρηνικού οπλοστασίου τους, αλλά για τον εκσυγχρονισμού του, τη στρατιωτικοποίηση του διαστήματος, αλλά και την αντιπυραυλική άμυνα, που μπορεί να τους δώσει νέα υπεροχή στο ζήτημα της πυρηνικής υπεροπλίας.

Αντίθετα, η Ρωσία εκτιμά πως μόνο η διατήρηση ενός πυρηνικού οπλοστασίου περί των 1.500 πυρηνικών κεφαλών, με τον ανάλογο εκσυγχρονισμό των πυραυλικών συστημάτων της, μπορεί να της εξασφαλίσει πως δε θα χάσει τη δυνατότητα απάντησης στον πρώτο πυρηνικό πλήγμα.

Δυνατότητα, που τη χρειάζεται άμεσα, όχι για τα πεδία των μαχών, αλλά για τη διεξαγωγή του σκληρού πολιτικό-διπλωματικού ανταγωνισμού με τις ΗΠΑ.

Οπως από το 2007 είχε τονίσει ο Βλαντιμίρ Πούτιν στη Συνδιάσκεψη του Μονάχου για την Ασφάλεια, εάν οι ΗΠΑ νιώσουν πως δε χρειάζεται στο εξής να φοβούνται το ρωσικό πυρηνικό οπλοστάσιο, τότε θα επιδιώξουν μονομερώς, δηλαδή χωρίς να διαπραγματευθούν με τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, να επιβάλουν τη θέλησή τους σε κάθε διεθνές ζήτημα.

Συμπερασματικά, το ρωσικό οπλοστάσιο αποτελεί αναντικατάστατο στοιχείο για την αστική τάξη της Ρωσίας, στην προσπάθειά της να ενισχύσει τη θέση της στην «ιμπεριαλιστική πυραμίδα» έναντι των ΗΠΑ. Σ' αυτήν την κατεύθυνση επιδιώκει την οικοδόμηση διεθνών συμμαχιών και με την Κίνα.

Ο συντονισμός Ρωσίας - Κίνας

Οι ανακοινώσεις των ΗΠΑ, για ενίσχυση της αντιπυραυλικής άμυνας στον Ειρηνικό Ωκεανό, την ώρα που βρίσκεται σε εξέλιξη η «κόντρα» (για τα νησάκια Ντιαογιού/Σενκάκου, και τον πλούτο που κρύβουν), μεταξύ της Κίνας και της Ιαπωνίας, που 'ναι σύμμαχος των ΗΠΑ στην περιοχή, δεν έμεινε απαρατήρητη από τη μεριά της Κίνας, που εξέφρασε τη δυσφορία της γι' αυτήν την αμερικανική απόφαση.

Έτσι, η Κίνα έρχεται πλέον πιο κοντά στις ρωσικές θέσεις κατά της αντιπυραυλικής «ασπίδας» ΗΠΑ - ΝΑΤΟ και στο σενάριο ανάπτυξης ρώσο-κινεζικής συνεργασίας αποτροπής των αμερικανικών σχεδίων.

Η επίσκεψη του νέου Πρόεδρου της Κίνας, Σι Τζιν Πινγκ, στη Μόσχα, που ξεκίνησε την Παρασκευή 22/3, αναμένεται να δώσει «καρπούς» σε διάφορες πλευρές των σχέσεων των δύο χωρών, μεταξύ άλλων και στα ζητήματα της «ασφάλειας» και της «άμυνας».

Σε κάθε περίπτωση, επιβεβαιώνεται πως στον κόσμο των «πολυ-πολικών» αντιθέσεων, ανάμεσα στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις το ζήτημα των πυρηνικών οπλοστασίων αποκτά το δικό του «προβάδισμα»...

Ι.Π.-Ε.Β.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 23\24-3-13 σελίδα 32

Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ



Να πιστέψει και σήμερα ο λαός στο δίκιο και τη δύναμή του

Ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου της ΚΕ για την 25η Μάρτη

Σε ανακοίνωσή του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει για την 25η Μάρτη:

«Το μήνυμα της επανάστασης του 1821 είναι ότι η ιστορία γράφεται με ανυπακοή και απειθαρχία στο δίκαιο και τη νομιμότητα των παλιών τάξεων, 
που δε φεύγουν μόνες τους από το προσκήνιο της ιστορίας, αλλά πρέπει να τις διώξει η λαϊκή επαναστατική πάλη. 

Στην ιστορία των ανθρωπίνων κοινωνιών οι επαναστάσεις είναι πάντα το όχημα για να προχωρά η κοινωνία μπροστά.

Το 1821 η αστική τάξη, φορέας των νέων καπιταλιστικών σχέσεων παραγωγής, ηγήθηκε του αγώνα για την απελευθέρωση από τον οθωμανικό φεουδαρχικό ζυγό και τη διαμόρφωση του δικού της έθνους - κράτους, τράβηξε σε αυτήν την πάλη τη φτωχολογιά, τα λαϊκά στρώματα και συγκρούστηκε βίαια με τους υπερασπιστές του παλιού καθεστώτος.

Ούτε το 1821 υπήρχε "εθνική ομοψυχία". 
Υπήρχαν και Έλληνες που εχθρεύονταν την επανάσταση, υπερασπίζονταν το παλιό κοινωνικό καθεστώς, το Οθωμανικό σύστημα και την εξουσία του Σουλτάνου γιατί αντλούσαν προνόμια από αυτό. 

Όλοι αυτοί καλλιεργούσαν τη μοιρολατρία, τρομοκρατούσαν το λαό, με εκβιασμούς, ότι ο ξεσηκωμός του θα είναι μάταιος και θα τον οδηγήσει στην καταστροφή. Απαιτούσαν πίστη και υποταγή στην "Ιερή Συμμαχία" των δυναστών.

Μπροστά σε τέτοιους εκβιασμούς έχει βρεθεί πολλές φορές ο λαός μας. 

Βρέθηκε και την περίοδο της ναζιστικής κατοχής, όταν οι συνεργάτες των ναζί, πολιτικοί πρόγονοι της σημερινής Χρυσής Αυγής, καθώς και αστοί πολιτικοί, όπως ο Ν. Πλαστήρας, τον καλούσαν σε υποταγή και συνεργασία με τους κατακτητές, είτε όλοι μαζί οργάνωναν ή ευλογούσαν τα Τάγματα Ασφαλείας (Θ. Πάγκαλος, Στ. Γονατάς, Θεμ. Σοφούλης κ.ά.).

Σήμερα, η εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα, βρίσκονται πάλι μπροστά σε ανάλογους εκβιασμούς από τα κόμματα που υπερασπίζονται το παλιό και ξεπερασμένο καπιταλιστικό σύστημα. 

Του λένε ότι πρέπει να δεχθεί τις θυσίες για να ξεπεραστεί η κρίση, 
του ζητάνε να στηρίξει τον "εθνικό στόχο" της ανάπτυξης, δηλαδή τα κέρδη των επιχειρηματικών ομίλων που βγαίνουν πάνω στα δικά του βάσανα, του ζητάνε να στηρίξει το δήθεν μονόδρομο της σύγχρονης "Ιερής Συμμαχίας", της ΕΕ και του ΝΑΤΟ.

Σήμερα που η αστική τάξη έχει γίνει αντιδραστική, εμπόδιο στην κοινωνική εξέλιξη, 
φορέας του καινούριου είναι η εργατική τάξη. 

Η εργατική τάξη έχει τη δύναμη να βάλει τέλος στη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα, κατακτώντας την εργατική - λαϊκή εξουσία, να ανοίξει το δρόμο στην κοινωνική εξέλιξη, που είναι ο σοσιαλισμός - κομμουνισμός. 

Μπορεί να ηγηθεί της λαϊκής αντεπίθεσης και να συμβάλλει στη διαμόρφωση της λαϊκής συμμαχίας με τους αυτοαπασχολούμενους και τους φτωχούς αγρότες για την ανατροπή της σημερινής εξουσίας των μονοπωλίων.

Ο λαός πρέπει να πιστέψει και σήμερα στο δίκιο και τη δύναμη της πάλης του. 

Να απορρίψει τους εκβιασμούς των κομμάτων του συστήματος και της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Με την οργάνωση και τη συμμαχία του να επιβάλλει τα δικά του συμφέροντα και τη δική του εξουσία, να αποδεσμεύσει τη χώρα από την ΕΕ και τους άλλους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και να μετατρέψει σε δική του περιουσία τα μονοπώλια, για να ζήσει καλύτερα ο ίδιος και τα παιδιά του».